Σεπτέμβριος -όμως σίγουρα δεν είναι ο φετινός-

Με κοιτάς στα μάτια κι ακόμα και τόσο καιρό μετά νιώθω αυτή την ένταση, αυτή τη φλόγα. Είναι σαν να ξεγυμνώνεις το σώμα και την ψυχή μου με το βλέμμα σου. Ύστερα γυρίζεις το βλέμμα στο βιβλίο σου. Τελευταία διαβάζεις βιβλία. Δεν το συνήθιζες. Φτιάχνω καφέ. Ξεχνιέμαι και βάζω ζάχαρη, πολλή. Προσθέτω και γάλα. Έτσι πίνεις τον καφέ σου, γλυκό με γάλα. Τον αφήνω μπροστά σου στο τραπεζάκι που ακουμπάς το βιβλίο σου. Φτιάχνω ένα δεύτερο καφέ προσπαθώντας να συγκεντρωθώ και να μη βαλω ζάχαρη, εξάλλου πάντα σκέτος είναι ο δικός μου καφές. Τα καταφέρνω. Πατάω το κουμπί του κασετόφωνου κι εσύ γελάς καθώς σκέφτεσαι τη μανία μου με τις κασέτες στην εποχή της ψηφιακής μουσικής, ενώ ο jim morrison υμνεί τους παράξενους ανθρώπους. Μου ζητάς να αλλάξω κασέτα και βάζω Τρύπες. Αυτή τη φορά δε διαμαρτύρεσαι. Παίρνω το βιβλίο σου και το ακουμπάω στο τραπεζάκι δίπλα στο φλιτζάνι με τον νες, ενώ σου σιγοτραγουδάω "ο καφές σου έχει κρυώσει και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες" κι εσύ λες πως κάνω λάθος αφού το ράδιο μόνο κλειστό που δεν είναι στο δικό μας σπίτι. Βγάζεις το πουλόβερ μου και μένω με το φανελάκι. Παραπονιέμαι ότι κρυώνω και με τραβάς μέχρι το κρεβάτι. Πετάς πάνω μου το πάπλωμα, μπαίνεις κάτω από αυτό και με γαργαλάς μέχρι να τσιρίξω τόσο που θα ξυπνήσει όλη η πολυκατοικία. Το δαλματίας σκυλάκι της από κάτω γαβγίζει για συμπαράσταση. Με φιλάς ενώ βγάζω το πουκάμισό σου. Κι έπειτα νιώθω τα πυροτεχνήματα να διέπουν το σώμα μου, όπως στο sims 2. Σκέφτομαι ότι μας έφτιαχνα καφέ για να διαβάσουμε για την εξεταστική κι εσύ θέλεις να με παρασύρεις και να κοιμηθώ. Σε σφίγγω πάνω μου ενώ βάζεις ξυπνητήρι για να προλάβουμε την ανατολή, όπως κάθε ξημέρωμα Κυριακής. Παραπονιέμαι ότι θέλω να αλλάξουμε πλευρές για να μπορώ να σε βλέπω όσο κοιμάσαι και μου λες ότι δεν έχουν νόημα τα λόγια μου αφού θα κοιμηθώ πάλι πρώτη.
-Όταν κοιμάσαι χαμογελάς, κοριτσάκι. λες.
Σε αγγαλιάζω και με τα πολλά δέχεσαι να αλλάξουμε πλευρές. Σε αγκαλιάζω ξανά. Πιο σφιχτά. Παραπονιέσαι και γελάω.
-Το πρωί έχει διάβασμα όμως, εξεταστική δεν έχουμε;
-Το πρωί βλέπουμε, κοριτσάκι. Για τώρα, καληνύχτα!
-Καληνύχτα καρχαριάκι μου. σου λέω, κι εσύ μου δαγκώνεις το μάγουλο δείχνοντας ότι επάξια κέρδισες τον τίτλο σου.