Γιατί σχεδόν πάντα οι άνθρωποι τα παρατούν; Γιατί δεν επειδιώκουν αυτό που θέλουν με οποιοδήποτε κόστος; Επειδή ίσως δεν το θέλουν αρκετά. Ή επειδή δεν έχουν μάθει να το κάνουν. Αντιθέτως, έχουν μάθει να υπακούν, να συμβιβάζονται. Είναι εγωιστές απέναντι σε όλα αυτά που δεν πρέπει να είναι, και υποχωρούν μπροστά σε αυτά που δε θα έπρεπε. (εκτός κι αν δε θέλουν να προσπαθήσουν αρκετά).
Είχα πει πως θα προσπαθούσα να μην ελπίζω, να μην ξαναπέσω σ'αυτήν την παγίδα που λέγεται "προσδοκίες". Μάταιος κόπος. Είναι στη φύση του ανθρώπου να ελπίζει. Είναι στη φύση τη δική μου να μυρίζω το άρωμά σου στον αέρα και να νομίζω ότι έφτασες ενώ εσύ δεν έχεις ξεκινήσει ακόμη. Και δε σκοπεύεις να ξεκινήσεις και ποτέ.
*Πού να σε βρω;
Είχα πει πως θα προσπαθούσα να μην ελπίζω, να μην ξαναπέσω σ'αυτήν την παγίδα που λέγεται "προσδοκίες". Μάταιος κόπος. Είναι στη φύση του ανθρώπου να ελπίζει. Είναι στη φύση τη δική μου να μυρίζω το άρωμά σου στον αέρα και να νομίζω ότι έφτασες ενώ εσύ δεν έχεις ξεκινήσει ακόμη. Και δε σκοπεύεις να ξεκινήσεις και ποτέ.
*Πού να σε βρω;
Οι μεγάλες προσδοκίες από τους άλλους μας καταστρέφουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ
εγώ δεν το ήθελα αρκετά
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς αυτό. Είναι η απογοήτευση που σε πιάνει ώρες-ώρες, ενώ εσύ που προσπαθείς τόσο, το άτομο που θέλεις και χρειάζεσαι να μην προσπαθεί όσο εσύ. Είναι κι η πίεση των γύρω σου. Μερικές φορές τους πιάνω να καταστρέφουν ελπίδες γιατί "τα λένε για το καλό σου", ενώ το λένε για το καλό που θέλουν να δουν σε σένα. Ως άτομο που παλεύει για κάποιον/α που αγαπάει, κι είναι δύσκολος αγώνας, σου λέω: μην τα παρατάς. Το πόσο προσπαθείς δηλώνει πόσο το θέλεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως τα παρατάς επειδή δεν υπάρχει τρόπος να συνεχίσεις χωρίς να τραυματίσεις αυτό που θέλεις,πέρα από τον εαυτό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήLove is not a victory march. Its not a cry that you hear at night, it's not somebody who's seen the light. It's a cold and it's a broken Hallelujah.
ΑπάντησηΔιαγραφή