αναγκη = το δυσαρεστο αισθημα της ελλειψης. [καθηγητρια ΚΠΑ]
ακριβης ορισμος...αλλα δεν μπορει να περιγραψει αυτο που ειναι πραγματικα η αναγκη...
εχεις νιωσει ποτε την αναγκη για μια αγκαλια? απλα ετσι για μια αγκαλια και να μην ειναι κανενας στο σπιτι? να καταλαβαινεις οτι εισαι μονος και μονος θα παραμεινεις...και αρχιζεις να ουρλιαζεις...οσο παει και κλεινεσαι στον εαυτο σου...και νιωθεις ολο και πιο αρρωστος μερα με τη μερα...κατι μεσα σου καταρει ...γιατι απλα η αγκαλια αργει...και εσυ απελπιζεσαι....και γινονται ολα μαυρα....και μετα ολα τελειωνουν ...η αγκαλια δεν ερχεται ποτε...κατι μεσα σου σπαει...και τοτε νιωθεις οτι γινεσαι χιλια κομματια...η ψυχη σου δεν αντεχει αλλο το βαρος της υπαρξης...και η καρδια δεν μπορει να εχει αισθηματα χωρις κανενας να την ακουει...η αγκαλια δεν ηρθε ποτε...και ολα χαθηκαν...και μετα απο μια περιοδο θα ξαναγεννηθεις ψαχνοντας αλλη αγκαλια...αλλα αυτο δεν ειναι ζωη...η περιπλανηση δεν ειναι ζωη...η αγκαλια ομως μπορει να δωσει ζωη...να ξαναδωσει ζωη σε κατι χαμενο...αναγκη για μια αγκαλια λοιπον...μπορει να ειναι αυτο το πιο ακριβο πραγμα του κοσμου? το πιο δυσευρετο? η δικη σου αγκαλια...ναι μπορει να ειναι..
p.s V* σκεψου τι αγαπας πραγματικα ...και ακολουθα το ...:)
p.s.2.F* η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια! μην απελπιζεσαι λοιπον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου