one day...someday...

statement 1 : τα πάντα εξηγούνται με τη λογική. ναι. όχι. μάλλον όχι.

statement 2 : τα πάντα είναι σύμφωνα με απλούς κανόνες της φύσης, σίγουρα , ναι.

και ο άνθρωπος τι είναι? 

-ένα τίποτα.  

-όχι, δεν υπάρχει η έννοια τίποτα, είναι κάτι αόριστο.τα πάντα είναι αόριστα.

-ο άνθρωπος είναι τα πάντα.(arrogance) . O άνθρωπος έχει κατασκευάσει τα πάντα από το μηδέν.

Δεν ήταν το μηδεν.Ήταν η φύση, αυτοί οι όροι δεν ταυτίζονται. Δε δημιουργείται ύλη από το μηδέν.

Επειδή η ύλη είναι (το μόνο) που μας ενδιαφέρει (πια).

-Δημιουργούνται συναισθήματα από το μηδέν , αυτό δεν εννοείς θέλοντας να θεωρηθείς έξυπνη και ανώτερη?

-Όλοι προσπαθούν να φανούν σαν κάποιοι που δεν είναι , με αποτέλεσμα να καταντούν όλοι ψεύτικοι , όπως κι ο κόσμος τους, νομίζοντας ότι ζουν σε μια πραγματικότητα . a fake reality probably.

 Όχι δεν καταλάβατε.Την άποψη μου λέω , αλλά βέβαια ξέχασα ότι η ελευθερία του λόγου έχει καταλήξει στο να μην υπάρχει σεβασμός για τίποτα.Στο να έχουμε όλοι γνώμες χωρίς να είμαστε ενήμεροι και να θέλουμε να θεωρηθούμε "κάποιοι", σύμφωνα με κάποια κατασκευασμένα κοινωνικά στερεότυπα.

-Και επανέρχομαι. Δημιουργούνται συναισθήματα από το μηδέν? οχι.δεν υπάρχει συναίσθημα στη σημερινή απροσωπία που κυβερνάει.

-Διαφωνώ.Τα συναισθήματα είναι το μόνο που μας έχει απομείνει, το μόνο στο οποίο μπορούμε να βασιστούμε αν θέλουμε να ξαναδημιουργήσουμε μια κοινωνία. Από το μηδέν? όχι. Αν θέλουμε να μετατρέψουμε μια ανεπτυγμένη 100% κοινωνία σε μία μηδενική , διατηρώντας την πλειοψηφία των θετικών στοιχείων , τον πλουραλισμό απόψεων , αποφεύγοντας να δημιουργήσουμε ρομπότ , αλλα δίνοντας στον καθένα την ευκαιρία να εκφραστεί και να γίνει πραγματικά αποδεκτός.

-Κι εσύ τι λες? Ποια είσαι , και θέλεις να αλλάξεις τις συνήθειες και τις "αξίες" μας και να κάνεις σύμφωνα με αυτό που θέλεις εσύ?

-Μα... δε ζήτησα αυτό.Ζήτησα να ακουστεί η φωνή των βουβών.Και να την ακούσουν οι κουφοί.

Γίνεται?

-Αν έχεις θέληση καταφέρνεις τα πάντα.(statement 3)

-Όχι τα πάντα.αυτό μπορεί να αποβεί καταστροφικό , ξέρεις.Οπότε προσπάθησε απλά να παραμείνεις στον αρχικό σου στόχο και να μην παρασυρθείς από τη γεύση της επιτυχίας.

-Και γιατί όλα αυτά?

-Επειδή, people have the power

αλλά όχι πάντα για καλό.

 Rainmaker,

think i should go study some maths .XD

random 2

...Once upon a time you told me that what counts in life is not the number of the breaths you take , but the number of the moments which take your breath away.

You were right , dear , but what you didn't tell me was when do we take the greatest breaths.

When we have to inhale every single part of the air around us. 

We take these breaths when we suffer. 

But what is true, is that the  moment when we suffer the most is when we get this awful feeling , called loneliness...

here you can find one of my favourite songs:)

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΧΡΗΣΤΟΣ!

Dear daughter cup,

δηλαδη ειλικρινα το πιστευεις οτι εισαι αχρηστη? επειδη τυχαινει να απετυχες σε κατι νομιζεις οτι θα παψεις να προσπαθεις εκει? δηλαδη θα τα παρατησεις? δεν εχει να κανει με την προσπαθεια παντα, αλλα και με την ευκαιρια που σου δινεται απο τον αλλο να εκφρασεις αυτο που ξερεις, αρα θα ηταν τελειως αχρηστο να τα παρατησεις τωρα.εδω που εχεις φτασει.μπορεις να προσπαθησεις κι αλλο.αλλα θα χρειαστει να προσπαθησεις εσυ για να καλυψεις τα λαθη εκεινα για το οποια δεν εφτεξες καθολου εσυ η ιδια.θα χρειαστει να προσπαθησεις με οοοοολες σου τις δυναμεις.αλλα πρεπει να καταλαβεις οτι υπαρχουν πραγματα που εισαι καλυτερη απο τον καθενα! και μην πεις τι . ξερεις :)

και επισης παντα η ζωη ειναι δυσκολη.ξερεις καποιον που να μην αντιμετωπιζει ποτέ δυσκολίες? εγω , οχι.furthermore , dear you know you can achieve whatever you dream of.so dream of being free, free of these thoughts inside your head that are tryin' (and have managed) to make you gloomier than ever. καποια στιγμη θα σου δωθει η ευκαιρια να κανεις τον εαυτο σου να καταλαβει οτι κανενας δεν ειναι αχρηστος. απλα ολοι εχουμε ελαττωματα και συνανταμε δυσκολιες σε οτι θελουμε να καταφερουμε.εσυ πρεπει να αποδειξεις στον εαυτο σου οτι το μυαλο σου μπορει να ειναι καλυτερο απο του καθενα και οτι σου "κοβει" και το ξερεις πολυ καλα. αλλιως δε θα ησουν εδω που είσαι.τα πιστευω αυτα που λεω , και τωρα δε θελω αντιρρησεις , το καλοκαιρι θα κανουμε μαζι μια μεγαλη επαναληψη στη χημεια και τη φυσικη με πολλη αχνη ζαχαρη. ενταξει?

In your head, in your head,
Zombie, zombie, zombie,
Hey, hey, hey. What's in your head,
In your head,
Zombie, zombie, zombie

with love , 

your mother

rainmaker :)

ακυροτητες :3

mais pourquoi? pourquoi aucun peut comprendre le facon que je pense.

pourquoi tu n'a pas de confience a moi?

alors il n'y a pas des accents ce pour ca je ne peux pas ecrire en francais.

λοιπον σημερα εγραψα κατι εξετασεις στα γαλλικα.

το θεμα ειναι η υπουργος Παιδειας.

δηλαδη τι θα γλιτωσει με το να ενοποιησει δυο πτυχια...

δυο διαφορετικα επιπεδα... θελεις να σου πω? 

θα εξασφαλισει την αποτυχια μεγαλου ποσοστου των εξεταζομενων, ενω πολλοι θα αποτυχουν και ετσιθα μειωθει το πιθανο ποσοστο που θα ειχε το συγκεκριμενο πτυχειο αρα και οι πιθανοι διεκδηκητες μιας θεσης εργασιας, θα εχει συνεισφερει στην καταχωρηση των χρηματων που απαιτουνται για την εξεταση , στα ταμεια του κρατους,τα τρυπια.

γιατι και να γεμισουν θα αδειασουν το επομενο λεπτο.

και εσυ εισαι ηλιθιος και πιστευεις οτι οι ελληνες εχουν τη δυνατοτητα να "τα φανε" οπως λες.

πες με χαζη.ειμαι εξω απο αυτα δεν ξερω.

αλλα οι ελληνες ειναι το τελευταιο πετραδακι σε αυτο τον κοσμο.

πραγματικα , η γνωμη τουςδεν υπολογιζεται για τιποτα.

το μονο που μπορουν να ειναι περηφανοι ειναι η ιστορια τους , η ιστορια την οποια η τωρινη γενια αρνειται να διδαχτει...αλλα καλα κανει και αρνειται να διδαχτει μονο ενα κατακαθι και οχι τον πραγματικο πολιτισμο.και αντι να θελει να μαθει, συμφωνει με αυτη την κυρια *** που ηθελε να καταργησει την ιστορια στο λυκειο.γιατι τη συμφερει.γιατι οταν ενας λαος δεν ξερει την ιστορια του γινεται ερμαιο και λεια των "μεγαλων" . ετσι καταληγουν τα αρχαια  αριστουργηματα στα μουσεια του εξωτερικου.ετσι μια μερα θα καταληξει και ο βασιλιας πισω στην Ελλάδα , στη χωρα που γεννησε τη δημοκρατια.στη χωρα που την κηδεψε λιγο καιρο αργοτερα.και οι νεοι βλεπουν τους βασιλικους γαμους στο εξωτερικο και επιθυμουν βασιλια στην ελλαδα! αν ειναι δυνατον.! ανοιξε κοπελα μου ενα βιβλιο ιστοριας και δες τα αποτελεσματα οποτε εμπλεκοταν βασιλιας στην πολιτικη, π.χ. μικρασιατικη καταστροφη...αλλα βεβαια σιγα μην ασχοληθεις εσυ με κατι τετοιο...εχεις σημαντικοτερη δουλεια...ποια ειναι αυτη ? 

μα φυσικα να παρακολουθησεις τις αμερικανικες μπουρδες που  σου προβαλει αυτη η δημιουργητρια αληθοφανων γεγονοτων η τηλεοραση. αντε λοιπον στην οθονη σου , και οταν εχεις λιγο χρονο σκεψου οτι υπαρχει ενας κοσμος που σε περιμενει.

-μα εμενα περιμενει?

-ναι εσενα, και εμενα και ολους μας.

p.s. χτες ηταν η συναυλια των deep purple.και δεν πηγα.θυσιες για τα γαλλικα ομως ,ε? απο οτι εμαθα ηταν πολυ ωραια.δεν πειραζει.αντε να παω φοιτητρια.δε θα μεινει συναυλια για συναυλια.:3

καλο μεσημερι,

rainmaker;D

she .

Κοιταξε το παραθυρο με τα αορατα καγκελα που προσδιοριζαν τα ορια της φυλακης της.κοιταξε αναπολωντας...μια απο τις αναριθμητες , ατελειωτες συζητησεις τις με τις αλλες 6.ολοι ανθρωποι της εφηβικης ηλικιας , οπως και αυτες ειχαν τα ιδια ενδιαφερονται.τα αισθηματικα, οι φιλιες τα προβληματα της ηλικιας.ομως ηταν καποιες φορες που μαζευονταν αυτες.μονες τους.χωρις αλλη παρεα . για να μιλησουν.και οχι για τα κοινα προβληματα.αλλα για τα πραγματικα.αυτα που ενδιαφερουν ολες τους : τον εθελοντισμο, τις κοινωνικες και φυλετικες διακρισεις, την πολιτικη κατασταση και τι μπορουν να κανουν για να αλλαξουν τον κοσμο.θελουν . η προσπαθεια αξιζει. τι αλλο ειπαν?μιλουσαν για ωρες, αλλα οταν επρεπε να φυγουν φανηκε σαν να ειχαν συναντηθει για λιγοτερο απο δυο λεπτα...ειχαν ανησυχιες.στην καρδια ενος εφηβου.πολλων μαλλον.που η φωνη τους υψωνεται αλλα οχι αρκετα για να ακουστει...συνεχισε να κοιταει το παραθυρο και σκεφτηκε "θα προσπαθησω".προσπαθησε.θελει να μεινει μαζι τους για παντα.μπορει να τους μιλαει για ωρες ατελειωτες και τους χρωσταει ενα μεγαλο κομματι της ζωης και της καρδιας της.τους το αφιερωνει.αυτες οι ατελειωτες συζητησεις...για τον κοσμο μας και το που βαδιζουμε.αναπολωντας τις ακομα παλαιοτερες,βαθυτερες κοινες τους αναμνησεις...

Συνεχισε να κοιταει εξω απο τα σκουριασμενα καγκελα της σκεψης της...πού θα καταληξω? σκεφτηκε...παντως οχι οπως ολοι οι αλλοι.δε θα εβγαζε μια σχολη , θα εβρισκε -αν εβρισκε- μια δουλεια , ουτε θα ζουσε για τα λεφτα.ειχε ονειρα.μεγαλο σπιτι, πολλα παιδια (οχι απαραιτητα γαμος) , σκυλος....τα παντα...αλλα οχι μονο αυτα.οχι οχι οχι...ηθελε να βοηθησει τον κοσμο.μπορουσε.μπορει.να αλλαξει την κατασταση με οποιο τροπο μπορει.η δικη της ατομικη προσπαθεια συμβαλλει στη συλλογικη δικη τους.εθελοντρια.ενα ονειρο,ενας στοχος.τα ονειρα ειναι για τους χαζους.οι εξυπνοι βαζουν στοχους...Σημερα ηταν στον κηπο της.ειχε καιρο να αντικρισει οτιδηποτε αλλο εκτος τα βιβλια των αγγλικων , γαλλικων και του σχολειου.εκτος τους φιλους και την κιθαρα της οσο κι αν τα αγαπαει.εκτος την οθονη του υπολογιστη της, οσο κι αν θελει να τη σπαει, αλλα μετανιωνει θεωρωντας τη διεξοδο στη μοναξια της.Σημερα ηταν στον κηπο.Προσεξε για πρωτη φορα την ομορφια της φυσης, τα λουλουδια,ενα ασπρο τριανταφυλλο που θελει να ευχαριστησει για την υπαρξη του, και ενα μωβ κρινο.μωβ...πενθιμο χρωμα ελεγε η γιαγια της.σοφη γιαγια.ισως το πενθιμο μωβ να συμβολιζει το θανατο της παλιας της προσωπικοτητας και την αρχη μιας καινουριας ζωης , λευκης οπως το ασπρο τριανταφυλλο.Σκεφτηκε να κοψει τα λουλουδια και να τα κρατησει για παντα, αλλα το μετανιωσε, προτιμησε να τα αφησει να χαρουν τη συντομη ζωη τους.να συνισφερουν βαζοντας το λιθαρακι τους σε αυτη τη γιγαντιαια αλυσιδα που θα μας καταπιει ολους, της οποιας ενα λιθαρακι μονο να αφερεθει, ολοκληρη η ισορροπια καταρρεει.εχει καταφερει πολλα στη ζωη της."θα προσπαθησω κι αλλο " , ειπε.το χρωστουσε σε αυτους που ειναι διπλα της , που την αγαπανε.το ωφειλε σε οσους την εμπιστευονται.στους φιλους της.

Κλείνει το παραθυρο, ειχε πια σκοτεινιασει.υπεροχη μερα.γνωρισε τον εαυτο της.γι αυτο ευχαριστει το Ν*...που την προτρεψε να το κανει.να μαθει ποια ειναι και τι ψαχνει.το σκοπο της.δε λυνεται αυτο σε ενα απογευμα.αλλα η ηρεμια βοηθαει.η σταθεροτητα.

Είναι ετοιμη να απομακρυνθει απο το παραθυρο, αλλα θυμαται κατι...κανει μια ευχη που αποτελειται απο δυο μερη...παρακαλει εκεινον να δει οτι υπαρχει.να μην της μιλαει χωρις να τη βλεπει.και δευτερον, παρακαλει και εκεινον που ηταν παντα διπλα της, εκεινον που χρειαζεται περισσοτερο απο ολα, εκεινον που παντα ηταν λογικος κι ας μην ηταν σοβαρος, εκεινον για τον οποιον στεναχωριεται συνεχεια ...τον παρακαλει να επανελθει και να σκεφτει λογικα...και να την κανει να ξεχασει μια φραση του "η φιλια δε διαρκει για παντα"

αυτη η φραση.

ο εφιαλτης της.

αυτο το κειμενο.

κομματι της ψυχης της.

*καληνυχτα,

Rainmaker*