Another gloomy sunday=)

       #Είναι φορές που βαριέμαι τόσο πολύ να ξεκινήσω το διάβασμα είτε για το σχολείο, είτε ακόμα και κάποιου εξωσχολικού βιβλίου τον τελευταίο καιρό.Είναι όμως κι άλλες φορές που ανυπομονώ τόσο πολύ να ξεκινήσω, να λύνω ασκήσεις μαθηματικών κυρίως...Δεν ξέρω πως να αποκαλέσω αυτό το συναίσθημα, όμως μετά τους αρχικούς δισταγμούς και αναβολές για "κάποια άλλη φορά" ανυπομονώ τόσο πολύ για το αποτέλεσμα, την επόμενη άσκηση, ... Όχι για να τελειώσω, αλλά ακριβώς επειδή δε θέλω να τελειώσω, επειδή θέλω να νιώθω ότι κάνω κάτι ωφέλιμο, προς τον εαυτό μου στην προκειμένη περίπτωση.Όσο για τα λογοτεχνικά βιβλία, τα λετρεύω κι εγώ, όπως και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού,δε σκοπεύω όμως να καταμετρήσω τους λόγους αυτή τη στιγμή ..
       #Χτες,Σάββατο βράδυ, περπατώντας στους γεμάτους δρόμους της πόλης που έβρεχε ένιωσα μέσα στις τόσες έγνοιες,ξέγνοιαστη! Είχα τόσα πολλά στο μυαλό μου , που νομίζω ότι επιτέλους σταμάτησε να λειτουργεί για λίγο.Ως καταλύτης έδρασε βέβαια και η βροχή♥,η λατρεμένη βροχή..Ένιωσα αυτό το υπέροχο συναίσθημα που μοιράζεσαι κάτι με κάποιον, κάπου, χωρίς να χρειαστεί να μιλήσετε , σαν να ζεις μόνο για τη στιγμή, να βρέχει και να μη σκέφτεσαι, να νιώθεις αυτό που εγώ προσωπικά πιστεύω ότι είναι η ελευθερία.Η βροχή λοιπόν έρχεται πάντα και σε σώζει, σε βγάζει από τη φυλακή της λογικής, σε αφήνει μόνο σου , αλλά μαζί με ό,τι αγαπάς ταυτόχρονα.
        #Κάτι που θα μου μείνει στο μυαλό ως conclusion της εβδομάδας είναι το πόσο αρέσει στους ανθρώπους να γίνονται ένα με τη μάζα, πόσο χαρακτηρίζονται όλοι από την "ψυχολογία του όχλου" , πόσο εύκολα μπορεί να ερμηνευτεί ο χαρακτήρας μας βάσει των πράξεών μας..Συμπεράσματα που όλοι βγάζουμε, χωρίς αποδείξεις συχνά ή παίρνοντας αφορμή από συγκεκριμένα περιστατικά,όπως στη δική μου περίπτωση.Χτες λοιπόν παρατήρησα ότι όλοι επηρρεαζόμαστε από τα καταναλωτικά πρότυπα, μετά από προσεκτική έρευνα^^ , αφού λοιπόν οδηγήθηκα (όχι μόνη μου φυσικά:p) στην καταμέτρηση 33 ίδιων απαίσιων ριγέ μαύρων+ένα-φωσφορίζον-χρώμα μπουφάν μέσα σε 2 ώρες! Δηλαδή έχουμε αφήσει στην άκρη την προσωπική μας άποψη για να φοράμε οτιδήποτε μας επιβάλει η χ πολυεθνική εταιρία που ως απώτερο σκοπό έχει να μας κάνει ακόμα πιο άβουλους για να αποδείξει ότι δεν έχουμε συνείδηση των πράξεών μας αλλά είμαστε υποχείρια της και ακολουθούμε πιστά οτιδήποτε μας πλασάρει? Και δε θα διαφωνούσα τόσο με την επιλογή μας αυτή να αφήσουμε στην άκρη τους εαυτούς μας για να μπούμε στη μόδα χάνοντας την προσωπικότητά μας, αν τουλάχιστον τα εν λόγω μπουφάν ήταν ΈΣΤΩ εμφανίσιμα. Επειδή η μόνη λέξη που θα τα χαρακτίριζε πραγματικά είναι αίσχος! 

Και καταλήξαμε και πάλι σε άλλη μία μελαγχολική , βροχερή, φθινοπωρινή , όχι-και-τόσο-ιδιαίτερη κυριακή♥...

H μία αγαπημένη εκτέλεση από τη μία και μοναδική Billy Holliday:

Καθώς και η δεύτερη επίσης υπέροχη εκτέλεση από τους Portishead=)

 Τώρα που ξαναδιαβάζω όσα έγραψα δε βγάζουν και τόσο νόημα, αλλά ..=)