Fire.

Μότσαρτ : confutatus maledictum-πώς θα το μετέφραζες αυτό?

Σαλιέρι : "ριγμένος στις φλόγες του μαρτυρίου"

Μότσαρτ : Πιστεύεις σ'αυτό?

Σαλιέρι : Σε ποιο?

Μότσαρτ : Στο αιώνιο πυρ που σε καίει παντοτινά.

Σαλιέρι : Ω ναι...

Πίτερ Σάφερ,σεναριογράφος,  

 Αμαντέους

*Όσο κι αν οι νέες αρχές (και το κλείσιμο κεφαλαίων) δείχνουν ανέφικτες, καταλαβαίνεις ότι είναι πραγματοποιήσιμες.Τη στιγμή που θα πάψεις να προσπαθείς, θα είσαι χαρούμενος με ότι έχεις χωρίς να το συγκρίνεις με το πως ήσουν κάποτε. Και τότε θα καταλάβεις ότι η θετική σκέψη δεν αποκτάται τη στιγμή που θα σου πουν όλοι "χαμογέλα, όλα θα πάνε καλά, δεν έγινε και τίποτα", αλλά τη στιγμή που θα περπατάς στο δρόμο μόνος και χωρίς να υπάρχει λόγος θα αρχίσεις να χαμογελάς σε αγνώστους , τη στιγμή που θα τραγουδήσεις ένα τραγούδι χωρίς στίχους και θα κάνεις κάτι που ποτέ δεν είχες φανταστεί ή προσχεδιάσει.Τότε θα έχεις προχωρήσει, χωρίς να το καταλάβεις.Θα είσαι κάτι καινούριο. Και τότε θα πρέπει να σε αποδεκτείς και να σε αγαπήσεις...*