Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει ό.τι συμβαίνει 

Είχα βάλει μια προθεσμία

είκοσι οκτώβρη

πήγε εικοσιτρεις, μα ξεμπέρδεψα

με τρεις μέρες μόνο καθυστέρηση

έχω ξεχάσει να γράφω

νιώθω σαν να μαι πρώτη δημοτικού ξανά

έχω ξεχάσει να σκέφτομαι

μου λείπεις μα δε σε θέλω ξανά

νιώθω πρώτη φορά μόνη και καλά

κι ας είναι όλα γύρω μου τυφώνας

το ξέρουμε πως αφήνω τον τυφώνα απλά να αλλάξει το σχήμα μου

δε φτάνει τη ρίζα μου

δεν την κόβει, δεν την λιώνει τελοσπάντων.

Είμαι στο κέντρο της δίνης και παρακολουθώ τα πράγματα απλά να συμβαίνουν

δεν έχω ξανανιώσει τόσο ήρεμη

είναι το κέλυφος που ανέπτυξα γιατί,

κάποιος πρέπει να ναι ήρεμος σαυτή τη ζωή,

δε λέει να τρελαθούμε όλοι την ίδια στιγμή.

Δε θέλω να ξαναδεθώ με γκόμενο, ούτε με συρματόσχοινο, ούτε με σπάγγο, ούτε καν με λαστιχάκι. Ας αφήσουμε λίγο τους έρωτες για όταν θα αντέχω πάλι να καώ χεχε.