...εδω και πολυ καιρο ο mr.Ν* μου ζηταει να γραψω ενα αρθρο για τη φιλία . καποια στιγμη θα το γραψω. οταν νιώσω ετοιμη...αυτο που πιστευω ειναι οτι ο ορος αυτος ειναι κατι υποκειμενικο οποτε μπορει καποιος ανθρωπος να φαινεται πολυ κοινωνικος και να νομιζουν οτι εχει 5000000 φιλους και αυτος να εχει μονο εναν.ή κανεναν.ο Ν* επισης μου ζητησε να αφιερωσω το αρθρο σε ενα ατομο που ενιωθα σαν αδελφο μου κι ας μην του το ειπα ποτε. αυτο το ατομο απλα ποτε δεν καταλαβε ποσο σημαντικο ηταν για εμενα ή το καταλαβε και απλα η αυτοματη αντιδραση του ηταν να απομακρυνθει. γιατι αυτο ειναι στο χαρακτηρα του...κατι περιστασιακο...που ειναι εκει οταν το χρειαζεσαι αλλα ταυτοχρονα ειναι αλλου...δε θα γραψω το αρθρο γιατι μου αρεσει να λεω κατι απο κοντα. απλα θελω να ξερεις οτι μου λειπεις. και εδω και καιρο δεν ξερω τι να κανω φιλε. Η Δ* προτεινε να σου πω ακριβως αυτα που γραφω τωρα αλλα απλα δεν μπορω...γιατι θα πεις "ασε μας ρε μαρια τους εχω ολους,εχω κι εσενα να παραπονιεσαι" ...αλλα μαλλον μπορει να μη σε ηξερα καθολου ακομα και αν ενιωθα οτι σε ξερω τοσο πολυ. αλλα και παλι ησουν και θα παραμεινεις για μενα οτι τη μερα που γυριζαμε απο το κεντρο εγω εσυ και ο Ν*... δεν ξερω πως να τελειωσω...απλα σ'ευχαριστω για οτι εκανες.και ελπιζω να καταλαβεις ποιοι απο ολους αυτους θα ειναι παντα εκει. τα 100 ατομα που πηρες σημερα τηλεφωνο μηπως?
p.s. οσο και αν δεν το πιστευεις ποτε δε θυμωσα πραγματικα μαζι σου...απλα προσπαθησα να καταλαβω το χαρακτηρα σου καλυτερα.και αυτο που καταλαβα ειναι πως νιωθεις οταν αρχιζεις να χανεις κατι πολυτιμο.οπως η φιλια...
νομιζω ξερεις ποιος εισαι,
καληνυχτα,
μαρούλι. ;p 
Γαμώτο, Μαρία, έκλαψα. Νιώθουμε ακριβώς το ίδιο, για διαφορετικά άτομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα θα το λέω και θα το πιστεύω όμως,
the future WILL be better tomorrow!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή