a piece from my heart. II

...εχεις κλαψει ποτε για μια ωρα συνεχομενα?

χωρις να σταματας....οχι...εγω το εκανα σημερα...αυτη ηταν χωρις αμφιβολια η χειροτερη ημερα της ζωης μου..καποιοι ανθρωποι δε σου δειχνουν το πραγματικο τους προσωπο αλλα μονο μετα που θα τους εχεις γνωρισει κυριολεκτικα σε ολη σου τη ζωη...

....σε μισω γιατι νομιζεις οτι εχεις εξουσια πανω μου

οτι μπορεις να με κανεις οτι θελεις

και οτι θα ειμαι εκει να σε φροντιζω για παντα.οχι δε θα ειμαι .σου το εχω πει.

γιατι εσυ δεν ησουν εδω οταν σε χρειαστηκα,θες να λεγεσαι ετσι οπως αυτοαποκαλεισαι αλλα χωρις να το αξιζεις...δεν εχεις κανει τιποτα για μενα γιατι δε λαμβανω υπ'οψην μου οτιδηποτε υλικο. για μενα μετρανε τα συναισθηματα και αυτο που ξερω  ειναι οτι το μονο που σε νοιαζει ειναι ο εαυτος σου.σημερα ανακαλυψα επιτελους γιατι ΑΓΑΠΑΩ τη βροχη.

γιατι ηταν εδω να με αγκαλιασει οταν εσυ με αφησες.

οταν εσυ νομισες οτι μπορεις να με κανεις οτι θελεις.

οταν το εκανες "για το καλο μου" κοιταζοντας μονο το συμφερον σου...

η βροχη με αγκαλιασε , καθε σταγονα της ηταν ενα δακρυ μου...

με φροντισε...και θα με φροντιζει παντα , γιατι ειναι ενας απο τους ελαχιστους παραγοντες που με κρατανε ακομα εδω.ημουν μονη μου.στη φυλακη του δωματιου μου...με μονο φιλο ενα ξυλινο σωμα που για μιλιά εχει 6 χορδες...ο μοναδικος συντροφος μου στο μοναχικο ταξιδι της ζωης...ειμαι και εγω μια σταγονα σε αυτο τον κοσμο...και σε λιγο θα εξατμιστω...

...σε μισω...γιατι νομιζεις οτι με το να μεινω εδω θα προστατευτω...αλλα ξεχνας οτι υπαρχει μια μπαλκονοπορτα...δεν μπορεις να με χωρισεις απο τη βροχη...δεν μπορεις να με χωρισεις απο οτι αγαπαω.δεν μπορεις να διεκδικεις τα παντα με το ετσι θελω.

ΣΕ ΜΙΣΩ.

...rainmaker...

p.s.ειναι το πρωτο αρθρο που γραφω ξεκαθαρα στο 1ο ενικο προσωπο.

p.s.2.το αρθρο ειναι για ενα προσωπο που μου προκαλει τοσο αναμεικτα συναισθηματα.για τη Μ*.να ξερεις οτι τη θεση σου καποια μερα θα παρει η βροχη...αν και νομιζω οτι την ειχε απο την αρχη...

somewhere where your mind can't reach.

where your thought is too slow to go

where the word "pain" is unknown

where everything is bright and colourful

where you are not stressed at all

where you don't have to worry about anything

where even the smallest detailes are done by theirselves

where you never feel bored

where all the people you love live next to you

where every day is  different

where you don't have to do things you don't like

that's the place in your mind,eventhough sometimes you can't even think about it because of your slow,awful mind , you always can imagine it. and you can go there whenever you feel alone and like nobody can understand you.in that magical place there's everything.but be careful.you must not overdo it.everything that is overdone harms you in the end.so beware...like you have always had...like you'll do in the future...

i'm not aware of what i've been writing,you know

these days the words come out of me before i think what i've done.

in the end we all are gonna be in front of our terrible screens,into their hands.

because some horrible people order everything.this world isn't free.it never was and it will never be completely free.all of us live in a daily prison,who is the sister of this world inside our minds.our prison is the real world and in order to escape we create fake ones.but is it freedom?

χμου.:3

why sometimes friends live so far away ? ;/

nobody knows.

but why the hell did it happen to you?

you did nothing.but somebody is taken away from you.

you are now rarely able to see this person.

but his absence is so hard to get used to.

when you finally find them you understand that you're gonna loose them again.

and in the end you realise that the person who has moved is more sad.

because he 's left everything behind and has to start a new life.

but you 're sure he/she won't forget you.and you won't forget him either.

feelings don't change easily from one day to another.

something that exists , remains.

love you and miss you so much .

there are two people that live out there...in england. 

nat and sof take care.

<3

just take a risk :)

το παρακατω αποσπασμα ειναι απο το βιβλιο του Λεο Μπουσκαλια , να ζεις ν'αγαπας ,να μαθαινεις, - το οποιο θεωρω γενικα καταπληκτικο και απολυτα σωστο...

...οταν ελπιζεις κινδυνευεις να πονεσεις.και οταν δοκιμαζεις κινδυνευεις να αποτυχεις.κι ομως πρεπει να ρισκαρεις ,γιατι η μεγαλυτερη ατυχια στη ζωη ειναι να μη ρισκαρεις τιποτα.οποιος δε ρισκαρει τιποτα δεν κανει τιποτα,δεν εχει τιποτα και δεν ειναι τιποτα.μπορει να αποφευγει τον πονο και τη λυπη,αλλα δε μαθαινει, δε νιωθει,δεν αλλαζει , δεν αναπτυσσεται δε ζει και δεν αγαπα.ειναι δουλος , αλυσσοδεμενος με τις βεβαιοτητες και τους εθισμους του.εχει ξεπουλησει το μεγαλυτερο αγαθο του,την ατομικη του ελευθερια.Μονο ο ανθρωπος που ρισκαρει ειναι ελευθερος.

Λέο Μπουσκαλια,

Να ζεις,ν'αγαπας,να μαθαινεις

:)

no titles here.

...yeah and now what am i doing? wtf

everybody says do not regret for what you've done ...i haven't regretted anything and i'm not going to,either.

so why the hell am i still feeling like that?

strange.the only word that can describe life.

and confused.the only word that can describe me.

still here.waiting for sth.maybe the end.maybe life.maybe both.something almost impossible.

and it comes out in a different way. you thought that it was just something unimportant.

and in the end your opinion has changed.your feelings have changed.nothing is like before.no matter what you say.but i'll try,i promise . i'll try to go on and forget some specific moments.no i won't forget them...i'll just try not to think about them and be like that.

like what?like i am right now.alone.more than ever.in my psychotic carmic fear (okey this one's stolen from a song) .unable to do everything i used to. unable to think.my mind is not working anymore. yeah i just need you to know.now you know.now.after a quite painful moment for me.

was it a moment? or maybe a century? like a thousand years.that's better i think.but in reality i'm not thinking right now.i'm doing nothing.just being here.waiting for something again.maybe for someone.and then i realise who i'm still waiting for,whispering to myself :...just go away.run and save yourself from being sad (more than sad) once again....and what happens if i do'n wanna leave?if i care about .you.?

and you don't even seem to undrestand.

but i'll try to overcome and become like the old me.

i don't know if you mean what you said.about being friends.i hope you want to.

and also hope you read it one day and understand that it's for you.

i'll be here,even if you don't wanna trust me (anymore?).i'll be here like a friend to you.

http://www.youtube.com/watch?v=WDZggEjQYxo

τα παθη της βροχης

...εν μεσω λογισμων και παραλογισμων

αρχισε η βροχη να λιωνει τα μεσανυχτα

μ'αυτον τον νικημενο παντα ηχο

σι,σι,σι

ηχος συρτος,συλλογιστος,συνερημος

ηχος κανονικης βροχης.

ομως ο παραλογισμος

αλλη γραφη κι αλλην αναγνωση 

μου 'μαθε για τους ηχους.

κι ολη τη νυχτα ακουω και διαβαζω τη βροχη

σιγμα πλάι σε γιώτα,γιωτα κοντα στο σιγμα

κρυσταλλινα ψηφια που τσουγκριζουν 

και μουρμουριζουν ενα εσυ,εσυ,εσυ/

καθε σταγονα και ενα εσυ,

ολη τη νυχτα

ο ιδιος παρεξηγημενος ηχος,

αξημερωτος ηχος,

αξημερωτη αναγκη εσυ,

βραδυγλωσση βροχη,

σαν προθεση ναυαγισμενη

κατι μακρυ να διηγηθει

και λεει μονο εσυ,εσυ

νοσταλγια δισυλλαβη,

ενταση μονολεκτικη, 

το ενα εσυ σαν μνημη,

το αλλο σαν μομφη

και σαν μοιρολατρια,

τοση βροχη για μια απουσια,

τοση αγρυπνια για μια λεξη,

πολυ με ζαλισε αποψε η βροχη

μ'αυτη της τη μεροληψια

ολο εσυ,εσυ,εσυ

σαν ολα τ'αλλα να'ναι αμελητεα

και μονο εσυ,εσυ,εσυ

...τα παθη της βροχης,

Κική Δημουλά,το λιγο του κοσμου....

that day...

valentine's day omg. yeah what a silly man-made day to celebrate love. i believe that love should be said everyday.not only once a year.and yeap i know that a lot of people have the chance to vent their fellings this day, but you know ... love is something different for everyone and really seldom . so if you feel sth like that why are you waiting for this fu**** day to tell the person you "love"? anyway... my other objection to expressing your feelings this specific day is that the only thing you all do is just buying stuff like flowers e.t.c. which is romantic but also gives a lot of money to shops that sell this kind of things, and the problem here is that the majority of the people choose to buy things from chains (?) of shops instead of a small local shop which has also better prices ! -wtf?-...in my opinion the better solution would be to make sth on your one and give it to the person you like instead of buying sth made by somebody else..and you all have to stop saying i can't do it. just do it and then what is done , is done. the end here. 

p.s. anyway have a happy valentine's day guys =D

ο ναι και τωρα τι? η φιλια μπορει να γινει ερωτας ξερεις αλλα δεν νομιζω οτι η ερωτικη αγαπη ξαναγινεται "αγνη" φιλια...οο ναι...και αν δε θες μη με ακουσεις αυτη ειναι η αποψη μου... παντως καθε φορα που κατι τελειωνει αρχιζει κατι καλυτερο να ξερεις ;) καθε τελος μια νεα αρχη θυμασαι? :')

o ναι ισχυει αυτο.καλυτερη αρχη,χωρις επαναληψη λαθων του παρελθοντος.μαθε να συγχωρεις ,ειναι πιο ευκολο για εσενα να συνεχισεις...αν δεν αποκτησεις εμπειριες πως θα μαθεις? ετσι κι αλλιως το πιο δυσκολο πραγμα στον κοσμο να ειναι να υποχωρεις...μη θυμωνεις...ολα εχουν αρχη αλλα και τελος...καποια στιγμη αυτο θα φτασει...και τοτε μακαρι να ειναι για καλο ;)

οποτε σκεψου θετικα ,σε παρακαλω.και μπορεις να προχωρησεις.οχι οτι δε θα ξαναστεναχωρηθεις.αλλα εχεις κανει ηδη μεσα σου το μεγαλο βημα,μια αποφαση ηταν.μια απλη λεξουλα , ειδες?

κι ομως τωρα ολα θα ειναι διαφορετικα :) και σε ολα μεσα στη μεγαλη δοση αρνητικοτητας, ναι ακομα και εκει, υπαρχει κατι τοσο θετικο που θα σε αλλαξει.θα σε κανει καλυτερο ανθρωπο ... γιατι ξερεις αυτο αξιζει ;)

και να θυμασαι και κατι.κανενα τελος δεν ειναι για παντα ... ακομα και οταν το θελεις ;)

καληνυχτα και μη στεναχωριεσαι,

για σενα , ξερεις who you are ... ;)