Epitaph - King Crimson

Κι όμως όσο καλή φωτογραφική μηχανή κι αν έχεις , δε μπορείς να αποτυπώσεις τα χρώματα που εμαφνίζονται από το παιχνίδι του ήλιου με τα σύννεφα.

Συμπέρασμα της ημέρας ήταν αυτό,μάλλον.

Σήμερα στεκόταν στο μπαλκόνι κοιτάζοντας τα σύννεφα και τις λευκές γραμμές που σχημάτιζαν στον ουρανό τα αεροπλάνα που έφευγαν.Και τότε ήρθε στο μυαλό της μία μελωδία.

Ένα τραγούδι το οποίο της δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα κάθε φορά που το ακούει.

Μπορεί να το μισεί όσο τίποτα τη μία στιγμή και την επόμενη να το λατρεύει και να ψιθυρίζει τους στίχους του για όλη την υπόλοιπη μέρα (ή και νύχτα).

Νιώθοντας το κρύο να τη διαπερνά , κατάλαβε ότι δεν ήταν τόσο έξυπνο εκ μέρους της να βγει στο μπαλκόνι με το φανελάκι.Κι όμως, δεν την ενοχλούσε ούτε το κρύο ούτε ο άνεμος που το κουβαλούσε μέσα του.

Confusion will be my epitaph

As i crawl a cracked and broken path

If we make it we can all sit back and laugh

But i fear tomorrow i'll be crying

Yes i fear tomorrow i'll be crying...

Σήμερα ήταν η μοναδική μέρα που ακούγοντας το τραγούδι δεν ήξερε αν το μισούσε ή αν το λάτρευε.

Υπό την επίδραση του κρύου στον εγκέφαλο της , ο οποίος ξεκίνησε να βουίζει , όλα ήταν αλλιώς.

Άρχισε να το συνειδητοποιεί. Βρισκόταν σε εκείνο το μπαλκόνι ώρες τώρα, ίσως και μέρες ή μήνες.

Είχε χάσει την αίσθηση του χωροχρόνου και ίσως και την ικανότητα της μνήμης.

Το μόνο που ήταν στο παγωμένο μυαλό της ήταν εκείνη η μελωδία και εκείνη η φράση.

Confusion will be my epitaph

Και τότε ένιωσε τον παγωμένο άνεμο να στεγνώνει το ένα και μοναδικό δάκρυ από το πρόσωπό της.