Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Ο ήχος του φτερουγίσματος.

"Είναι μια σπάνια ευκαιρία να ωριμάσεις, να αποκτήσεις μιαν υπόσταση δική σου, να γίνεις εσύ ένας ολόκληρος κόσμος  για χάρη κάποιου άλλου αγαπημένου προσώπου... 
Εδώ όμως λαθεύουν οι νέοι τόσο συχνά και τόσο βαριά, ορμάνε ακράτητοι ο ένας προς τον άλλον,όταν τους αγγίξει η αγάπη σκορπίζονται εδώ κι εκεί, ενώ η ψυχή τους είναι γεμάτη ακεφιά, ακαταστασία και ταραχή. Τι μπορεί όμως να βγει από αυτό? Τι μπορεί να κάνει η ζωή αυτό το μπερδεμένο σωρό των μισοσπασμένων υλικών που αυτοί τα ονομάζουν "ένωσή" τους και πολύ θα'θελαν να τα ονομάζουν "ευτυχία" τους? Και τι τους μέλλεται το αύριο? Καθένας τους αφανίζεται για χάρη του άλλου, κι αφανίζει σύγκερα τον άλλον κι άλλους πολλούς ακόμα, που ίσως να'ρχόντουσαν κατόπι. Χάνει το νόημα της απεραντοσύνης, χάνει όλες του τις δυνατότητες. Ανταλλάζει το "πηγαιν'έλα" των σιωπηλών, γεμάτων υποσχέσεις πραγμάτων, μ'ένα στείρο ανακάτεμα,απ'όπου δε μπορεί να βγει άλλο τίποτα παρά σιχασιά, απογοήτευση και φτώχεια..."

Γράμματα σ'ένα νέο ποιητή, Rainer Maria Rilke.


Μα αλήθεια, τι είδους ένωση ή ευτυχία είναι αυτή? Αφού ο έρωτας, εξ'ορισμού (αν υπάρχει ορισμός ) ικανοποιεί το εγώ μας.
Ωστόσο και μόνο η προσπάθεια κατασκευής ορισμού γίνεται από άτομα ανίκανα να νιώσουν, νομίζω. Συναισθήματα σαν κι αυτό, που έρχονται κάθε φορά με μορφή διαφορετική αλλά με τα ίδια συμπτώματα -σαν ιό που μεταβάλλεται καθιστώντας την εύρεση εμβολίου αδύνατη-, απλούστατα δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν με λέξεις, μα ούτε και με εικόνες. Ίσως μόνο μέσα από τη μουσική, καθώς δημιουργεί σε όλους μας διαφορετικά συναισθήματα, τέτοια που να αρμόζουν στην κατάσταση που βρίσκεται ο καθένας μας :)

Καλό μήνα!
 

Υ.Γ. Μπίλλυ ευχαριστώ για το βιβλίο, είναι υπέροχο.

15 σχόλια:

  1. Αν ο έρωτας, όπως λες rainmaker's phantom, ικανοποιεί το εγώ μας, συμπεραίνω, σκέφτομαι μάλλον, πως πρόκειται για μια εγωτική υπερ-κατασκευή... δεν γεννιέται από αρχαιότερες δράσεις απ'το εγώ δηλαδή... αν ισχύει αυτό, τότε πρόκειται για μια δράση αυτο-καταστροφική...

    όλα αυτά όμως τα σκέφτομαι...
    αυτός που νιώθει, είναι ίδιος μ'αυτόν που σκέφτεται;

    καλό μήνα εύχομαι με μια ημέρα καθυστέρηση -από τα αγαπημένα βιβλία, αυτό του Ρίλκε, πολυ δυνατή και η δική σου ανάπτυξη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ταπεινη, αποψη μου..

    πολλες σκεψεις, πολλες αναλυσεις..
    ας απολαυσουμε τα ευχαριστα συναισθηματα που δημιουργει ο ερωτας, η μουσικη και οι αναλυσεις, ειναι για αλλη χρονικη στιγμη.



    καλο μηνα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απίστευτο!
    Δύσκολο συναίσθημα και για να το κατακτήσεις κάνεις τα πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναι, ο έρωτας είναι η μόνη ασθένεια που μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα! Δεν θέλει ανάλυση, όταν το αναλύεις χάνει το νόημά του. Για τον καθένα μας είναι διαφορετικό, αλλά ταυτόχρονα τόσο ίδιο. Απλά δεν μπορείς να το περιγράψεις. Δεν μπορείς να βγάλεις ορισμό γι' αυτό, όπως λες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απλά κλείνεις τα μάτια και νιώθεις, υποθέτω. Ο,τιδήποτε άλλο είναι περιττό. Πρέπει, όμως, να είσαι και έτοιμος να αναλάβεις τις ευθύνες. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ορισμός του έρωτα; δεν γίνεται. περιγραφή όμως μπορώ να σου κάνω.μοιάζει με ξαφνική καταιγίδα! φυσικό φαινόμενο που δεν το ελέγχεις. το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να επιλέξεις αν θα κάτσεις έξω και θα μουσκέψεις τραγουδώντας από ευτυχία για το δώρο αυτό, ζώντας το ολοκληρωτικά ή θα τρέξεις να κρυφτείς στο ζεστό σου δωμάτιο, αναμασώντας την βαρετή μοναξιά σου...

    α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. δεν ξέρω κατά πόσο συμφωνώ .. Πως ένας έρωτας ικανοποιεί το εγώ μας ενώ ταυτόχρονα μπορεί να το καταπατά και να το αγνοεί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. nimertis, μα για να σκεφτείς δεν πρέπει να νιώθεις? νομίζω ότι είναι πράξεις αλληλένδετες..
    Καλό σου μεσημέρι=)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ηλία έχεις δίκιο, απλά και η φιλοσοφία δεν κάνει κακό ;)
    Καλό μεσημέρι^_^

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σ'ευχαριστώ Μαρίνα=)
    Μα δεν υπάρχει εύκολο συναίσθημα ούτε κι απλό, ίσως εμείς να μην τα αντιλαμβανόμαστε πλήρως=)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ακριβώς Ελένη, θα συμφωνήσω απόλυτα=)
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. CineFreak, οι ευθύνες είναι για τους σοβαρούς κι η ζωή είναι ένα αστείο, ένα παιχνίδι, εμείς αποφασίζουμε πως θα παίξουμε =)
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αλεξ, μ'άρεσε πολύ η περιγραφή σου, λέω να μείνω και να βραχώ, ελπίζοντας να έχω ξεχάσει την ομπρέλλα μου!
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. μαρούλι, έχει να κάνει με την οπτική γωνία και το άτομο...Γιατί αρχικά προσφέρει πάντα ικανοποίηση ελπίδα και χαρά, το θέμα είναι το μετά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή