Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Μα μέσα στο κρύο εκείνη ψιθύριζε αχνά.

Είναι περίεργο να σταματάω το διάβασμα και να κοιτάζω την οθόνη του κινητού μου. Γενικά, δεν το χρησιμοποιώ ιδιαίτερα. Είναι όμως αυτές οι μέρες που απλά θέλω να νιώσω ότι δεν είμαι μόνη. Και ξέρεις, απογοητεύομαι με το πόσο μόνη είμαι. Πάντα η οθόνη είναι άδεια. Ή τουλάχιστον εδώ και λίγο καιρό, και μάλλον πρέπει να το συνηθίσω. Να συνηθίσω ότι θα συνεχίσει να είναι άδεια για αρκετό καιρό. Ή τουλάχιστον να συμφιλιωθώ με την ιδέα ότι αν θέλω να γεμίσει με κάτι αυτό θα είναι σημειώσεις με τύπους φυσικής. 
Κάνει κρύο τώρα. 
Κι όταν κάνει κρύο νιώθω το κασκόλ μου να με πνίγει αντί να με ζεσταίνει. 
Να με φυλακίζει και να κρυώνω περισσότερο. 
Να κρυώνω μακριά (σου). 
Να κρυώνω μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό.

Προσπαθώ να με βρω, να με γνωρίσω από την αρχή. Μα δεν έχω χρόνο. Προσπαθώ να δω τον εαυτό μου όπως αλληλεπιδρά με το εξωτερικό περιβάλλον. Μα δε μπορώ να αλλάξω την οπτική γωνία μου. Πίστευα ότι όταν δε μπορείς να αλλάξεις τις καταστάσεις μπορείς πάντα να αλλάξεις την οπτική γωνία σου. Είναι λες κι έχω κολλήσει εδώ. Σαν να μη μπορώ να πάω πίσω ή μπροστά και φοβάμαι ότι είμαι σε μια φάση που θα κρατήσει πολύ καιρό.
Φοβάμαι ότι ο συγκεχυμένος και τυχαίος αυτός εαυτός μου θα υπερισχύσει έναντι όλων των υπόλοιπων για αρκετό καιρό. Νομίζω ότι κάθε μέρα ανακαλύπτουμε κι ένα νέο κομμάτι του εαυτού μας. Κάνουμε πράξεις που ποτέ δεν είχαν ξαναπεράσει απ'το μυαλό μας. Μα ακόμα κι αν δεν κάνουμε τέτοιες πράξεις κάνουμε σίγουρα τέτοιες σκέψεις. Σκέψεις που ποτέ δε μοιραζόμαστε επειδή φοβόμαστε, όχι επειδή έχουν αξία για μας. Επειδή φοβόμαστε την κατακραυγή ή την οποιαδήποτε κριτική (ή ίσως εν τέλει τη δική μας κραυγή όταν τις συνειδητοποιήσουμε, τις σκέψεις αυτές). Και δικαίως φοβόμαστε, μιας κι εμείς οι ίδιοι ποτέ δε διστάζουμε να κρίνουμε κάποιον άλλο άγνωστο γνωστό μας.
Φοβάμαι ότι θα κρυώνω όλο και πιο πολύ.
Και να σκεφτείς ότι δεν κρύωνα ποτέ. 
Να σκεφτείς ότι και φέτος έκανα χριστούγεννα με κοντομάνικο και ζακέτα.
Κι όμως τώρα ξαφνικά είμαι ευάλωτη.
Στο κρύο, στην απουσία (τη δικιά σου, τη δικιά μου, της ζωής..ποιος ξέρει;).
Και δεν έχω τζάκι, μα και να είχα δε θα άντεχα να κουβαλήσω ξύλα, θα κρύωνα, θα σωριαζόμουν στα μισά της διαδρομής.
Και δεν έχουμε λεφτά για πετρέλαιο, αγάπη μου. Όλοι μιλάνε για εποχές ευημερίας που εμείς γνωρίσαμε μόνο ως παιδιά, όλοι κλαίνε για την κατάντια τους... μπροστά στο αναμένο τζάκι.
Ούτε κονιάκ πίνουμε πια για να ζεσταθούμε, επειδή δεν πρέπει να μεθύσουμε, λένε. Επειδή πάντα βγαίνουμε εκτός ελέγχου, λένε. Επειδή κανείς δε θα μας γυρίσει μετά στα σπίτια μας, όλοι έχουν βαρεθεί να κάνουν τους κουβαλητές, λένε.
Μα ποιος σου είπε ότι εγώ θέλω να πάω σπίτι μου; 
Εκεί κάνει κρύο. 
Ποιος σου είπε ότι εγώ θέλω να με πάτε οπουδήποτε; 
Εκεί έχει παγωνιά.
Ποιος σου είπε ότι θέλω να με αφήσεις; Σπίτι μου, ή στο δρόμο ή στο παγκάκι ή στο οπουδήποτε (μόνη μου); Όχι δε θέλω να με αφήσεις (μόνη μου). Γιατί θα κρυώνω.
Γιατί κρυώνω (μόνη μου).


Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στο λιμάνι της λατρεμένης πόλης και περιλαμβάνει δύο λατρεμένα άτομα.

14 σχόλια:

  1. η θερμοκρασία πάντοτε πέφτει όταν
    δεν υπάρχουν καρδιές να χτυπούν δίπλα απ'τη δική
    σου και να σε κάνουν να νιώθεις ζωντανή.



    απίστευτη ανάρτηση!


    *η φωτογραφία είναι πανέμορφη,στο έχω ξαναπεί.
    [την αγαπώ τόσο σε σημείο που ζηλεύω που δεν την τράβηξα εγώ.]



    καληνύχτα γλυκιά μου μ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η φωτογραφία μου θυμίζει την όμορφη μέρα στην οποία τραβήχτηκε=)
      Εσύ είσαι απίστευτη μικρή=)
      Καληνύχτα!

      Διαγραφή
  2. https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=0Frnwl0JinM#!


    ίσως βοηθήσει για δύο λεπτά .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υποψιάζομαι πως περνάμε την ίδια περίπου φάση.
    Κι εγώ κρυώνω.
    Για την ακρίβεια τρέμω....
    Και δεν κάνει κρύο σήμερα.

    Κουράγιο, θα περάσει κι αυτό....
    Σε φιλώ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγχαρητήρια για τον υπέροχο ιστότοπο, με τα μοναδικά -νωπά από την βροχή των δακρύων-χρώματα της ψυχής σου!!!¨Οτι σου λείπει, ξεκίνα μόνη σου να το αναπληρώνεις!Η αληθινή καρδιά που αγαπά έχει απεριόριστα αποθέματα αγάπης!

    Δεν νομίζω να επισκεφτώ καλύτερο ιστολόγιο γιαυτή την χρονιά!

    2013 ευχές για μία καλύτερη χρονιά!

    Υ.Γ τετοιες υγρές σκέψεις συνθέτουν τον καμβά από έναν μελλοντικό μονόλογο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια=)
      Εύχομαι το 2013 να σου φέρει ό,τι επιθυμείς!
      Καληνύχτα!

      Διαγραφή
  5. Ζωντανό κείμενο! Όσο το διάβαζα μπόρεσα να το ζήσω τόσο εύκολα. Συγχαρητήρια και καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. τρομερο...μπραβο σου.
    και βρες τροπο να ζεσταθεις, γιατι ο κοσμος ειναι κρυος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. <3
    (Ρε δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα! - τραγικό ψέμα.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή