τι καλα ...ξανα :)

εμμ πρεπει να μιλας . απο κοντα σε καποιον.

ολοι κρυβονται στο διαδικτυο , πισω απο μια φωτογραφια του εαυτου τους (καποιες φορες και οχι)

κανενας δεν ειναι πραγματικος...

ενω απο κοντα οι μασκες φευγουν και oι μηχανες παιρνουν ανθρωπινες μορφες.

τα συναισθηματα ξυπνουν , ακομα κι αν εισαι ψυχικα νεκρος

πιο ευκολα εμπιστευεσαι τον αλλο οταν βλεπεις τα ματια του

απο οτι οταν ξερεις οτι κρυβεται πισω απο ενα ψευτικο προσωπο...

το προσωπειο καποια στιγμη θα φθαρει

τιποτα δε μενει ανεγγιχτο απο το χρονο...

το μονο που ειναι δυνατο να παραμεινει ειναι τα συναισθηματα σου για καποιους ανθρωπους

ακομα κι αν εισαι πισω απο μια μασκα που λεγεται υπολογιστης.

αυτα δεν αλλαζουν , ειδικα οταν νιωθεις αδυναμος και δειλος

αλλα ξερεις οτι δεν εισαι...

θελεις να πεις τι νιωθεις για 35η φορα αλλα δε μπορεις.

κατι σε κραταει ..."ρε ηλιθια αφου ξερεις οτι δεν παιζει κατι γιατι μενεις ακομα εδω? " 

γιατι δε μπορω να φυγω.δε θελω να φυγω , μαλλον.

γιατι αυτο που νομιζα για κατι ασημαντο εξελισσεται σε κατι δυνατο.

δυστυχως για εμενα γιατι θα πληγωθω ξανα.

δεν πειραζει, αν αξιζει...αξιζει να υποφερεις παρα να τα παρατησεις...

ειδικα οταν χρειαζεσαι τοσο καποιον που δεν εχει συναισθηση του τι νιωθεις και νομιζει οτι ειναι κατι τοσο απλουστευμενο και κοινο.

θεέ , πως μιλαω ετσι?

κατι εχω παθει...

καληνυχτα :*,

βροχοποιος...