another endless chapter.another sleepless night.

Χτες το βράδυ ανέβηκα στην ταράτσα, κάτι που κάνω σπάνια.

Περπάτησα από τη μία άκρη ως την άλλη κάμποσες φορές καθώς σκεφτόμουν.

Και μετά αναρωτήθηκα γιατί να σκέφτομαι . Γιατί να αναρωτιέμαι συνέχεια για ότι συμβαίνει.

Γιατί να μην μπορώ να τα δεχτώ απλά όλα παθητικά όπως κάνουν πολλοί.

Ή ας αναρωτιέμαι (που είναι φυσιολογικό) αλλά όχι συνέχεια.

Νομίζω ότι τελευταία ζω μια υποθετική ζωή. 

Και ααααν συνέβαινε αυτό, και αν τύχει να συμβεί το άλλο.

Ή απλά διανύω άλλο ένα συνηθισμένο, βαρετό κεφάλαιο του βιβλίου της ζωής μου.

Κάποιες φορές θέλω απλά να μιλάω με κάποιον.Τίποτα άλλο. Να νιώθω ότι μπορεί να με ακούσει κάποιος.

Στη συνέχεια αποφάσισα να σταματήσω νε σκέφτομαι.Χτες.

Προσπάθησα.(=

Από την ταράτσα λοιπόν έχω μία καταπληκτική θέα...

Από τη μία πλευρά η εθνική . Από την άλλη τα φώτα ολόκληρης της πόλης.

Μιας πόλης που κοιμάται (κάτι που υποτίθεται ότι έκανα κι εγώ τότε).

Πέρασαν ελάχιστα αυτοκίνητα από τους κοντινούς δρόμους.

Μπόρεσα να αφουγκραστώ τους ήχους αυτής της κατά τα άλλα ζωντανής (κατά τη διάρκεια της ημέρας) πόλης.

Ήχοι.

Πολλοί.

Μπερδεμένοι.

Ευτυχώς τελικά που δεν πήρα μαζί τα ακουστικά μου , όπως σκόπευα να κάνω.

Το Ηράκλειο όταν κοιμάται μοιάζει τόσο ήρεμο.

Μπορείς να διακρίνεις τον ήχο μιας πόρτας που κλείνει , χωρίς να είσαι σε θέση να προσδιορίσεις που είναι αυτή η πόρτα.

Μπορείς να ξεκινήσεις να μετράς τα μικροσκοπικά φωτάκια.Τόσα πολλά...Και το καθένα αντιπροσωπεύει ένα σπίτι, με τη δική του ιστορία...

Απόφαση της στιγμής , έβγαλα τα γυαλιά (wiiiiii freedom:D).

Τι καλά . Δεν ήμουν σε θέση να διακρίνω τίποτα. Και η κάθε κουκίδα διπλασιάστηκε σε μέγεθος, τα πάντα παραμορφώθηκαν , εγώ δεν έβλεπα πια. Φανταζόμουν.

Πραγματικά δε θα ήθελα ποτέ να χάσω την όρασή μου. Κανένας δε θα το ήθελε.

Δε γίνεται να μην ξαναντικρίσω ποτέ οτιδήποτε αντίκρισα χθες . 

Δε γίνεται να πρέπει να τα φαντάζεσαι όλα, για πάντα.

Και φυσικά δε θα μπορούσες να ξαναδείς τη μεγαλύτερη φωτεινή κουκίδα από όλες.

Όταν ξαναέβαλα τα γυαλιά ανακάλυψα ότι δεν ήταν κουκίδα.

Ας πούμε ότι ήταν μία φέτα πορτοκαλιού , τόσο λεπτή , στον ουρανό.

Μάντεψε τι ήταν.

=)