Γιατί κάποια υπέροχα βιβλία να βγαίνουν σε σειρές?
Πρέπει να περιμένεις να εκδοθεί η συνέχεια...Και μέχρι τότε έχεις χάσει τον αρχικό ενθουσιασμό συχνά και στη συνέχεια βαριέσαι να διαβάσεις το επόμενο βιβλίο ή έχεις ξεχάσει σημαντικά προηγούμενα γεγονότα.
Έτσι και στη ζωή περιμένεις να έρθει ένα συγκεκριμένο γεγονός, μία συγκεκριμένη ημέρα, μέρχι τότε όμως ξεχνάς πολλά σημαντικά προηγούμενα.
Ή επιλέγεις να τα ξεχάσεις , ή πιο συχνά,ως αφελής που είσαι, παραβλέπεις να κρατήσεις αυτές τις αναμνήσεις , κι έτσι θα έρθει η εποχή που θα θέλεις τόσο να θυμηθείς αυτά τα πρώτα βιβλία της σειράς και θα σου έρχεται στο μυαλό μόνο το τέλος.
Συνήθως κρατάμε περισσότερο τις τελευταίες αναμνήσεις , ως πιο πρόσφατες , και συνήθως πιο μαύρες, αρνητικές...Γιατί ο άνθρωπος από τη φύση του είναι μαύρος , μνησίκακος, καταστροφικός.
(Απλά συχνά επιλέγει να αποβάλει αυτό το χαρακτήρα και να δημιουργήσει ένα καινούριο).
Γιατί να μην κρατάμε και τις αρχικές όμως?
Δεν μπορούμε.
Ζούμε τόσο έντονα τις αρχικές στιγμές σε οποιοδήποτε γεγονός της ζωής μας που δε σκεφτόμαστε εκείνη τη στιγμή να τις αποτυπώσουμε στη μνήμη μας.
Μας διαφεύγει απόλυτα.
Ίσως να είναι καλύτερα έτσι, η ευτυχία της στιγμής.
Αυτά τα στιγμιαία χαμόγελα, τα αρχικά δεν επανεμφανίζονται εύκολα...
Στη συνέχεια όλα ξεφτίζουν,αραιώνουν και σιγά σιγά σβήνουν...
Ή πιο σπάνια δυναμώνουν μέσα από αυτό το τέλος και κρατάνε για πολύ καιρό ακόμα.
p.s. το πιο γρήγορο ποστ που έχω γράψει ποτέ , thanks σοφ για την έμπνευση^^
Ο εγκέφαλος είναι σαν τον υπολογιστή. Έχει ορισμένη μνήμη, γι' αυτό πρέπει να διαγράφει κάποια αρχεία για να κάνει χώρο για επόμενα. Μάλλον γι' αυτό ξεχνάμε στιγμές. Το γιατί κρατάμε τις κακές αναμνήσεις, ίσως να οφείλεται στο γεγονός πως αυτές μας βοηθάνε να προχωρήσουμε πιο εύκολα. Αν θυμάσαι όλο τις καλές στιγμές με κάποιον σίγουρα θα τον θέλεις ξανά στη ζωή σου και με τον τρόπο που ήταν, άρα θα θελήσεις να πας προς τα πίσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχια της στιγμης..αυτη ειναι η πραγματικη ευτυχια στη ζωη μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο ξημερωμα! :)
@αυτή που ήταν κάποτε , (με την τέλεια φωτογραφία της clem) έχεις δίκιο , πράγματι συμβαίνει αυτό απλά αυτή τη στιγμή δεν το σκέφτηκα έτσι...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ILIAs , ακριβώς (= , καλό ξημέρωμα και σε εσένα!
Ίσως εαν αποδεχόμασταν αυτό το γεγονός, ότι ξεχνάμε πάντα την αρχή, να μπορούσαμε να γίνουμε καλύτεροι... Και στο τέλος, σαν βραβείο για όλη εκείνη την προσπάθεια, να αποκτήσουμε και εκείνη την μαγική ικανότητα να θυμόμαστε κάθε στιγμή, ακόμα και την αρχή(:
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραία εκδοχή και αυτή:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετίζω και απο εδώ και λεω πως ότι ζούμε έντονα πολύ μένει και στη μνήμη μας..καταγράφεται και σημασία δεν έχει το πότε έλαβε χώρα αλλά το ότι έλαβε χώρα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λοιπά (υπο)στηρίζουν τα γεγονότα που αγγίζουν το θυμικό μας (άσχημα ή όμορφα το ίδιο μας χαρακώνουν !)
την καλημέρα μου !
Γρήγορο αλλά όμορφο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε 4 GB μνήμη. Εγώ από αυτά τα 4 έχω διαγράψει νομίζω τα πιο άσχημα και τα πιο παλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφη ανάρτηση.
Υπέροχο μπλογκ
Σε ευχαριστω που παρακολουθείς το μπλόγκ μου :)
αχ φταίει αυτή, η επιλεκτική μνήμη!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Alex, Καλημέρα κι από μένα=)
ΑπάντησηΔιαγραφή@raslowbap , σ'ευχαριστώ πολύ:)
@creepy dreamer , ίσως εικονικά 4gb γιατί στην πραγματικότητα νομίζω ότι είναι περισσότερα.. Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (=
@summertime blues, ναι αλλά όσες ευθύνες κι αν της επιρίψουμε δε θα αλλάξει δυστυχώς ή ευτυχώς:|
Γεια σου rainmaker's !
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμουν ανώνυμη αναγνώστρια στο blog σου όμως λόγω του σχολιου σου ειπα να γίνω εμφανίσιμη.
Το blog σου διαφέρει..!
Έχει άλλο στιλ. Τα κείμενα σου έχουν ένα νόημα.
Ακόμα κι αυτό το γρήγορο post όπως λες!
awwww*.*
ΑπάντησηΔιαγραφήτι καλή =)
Σ'ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου(=
Και το δικό σου ιστολογιο είναι υπέροχο!
Καλό απόγευμα=)