Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Ένα φεγγάρι κόκκινο να τ'ονειρευόμαστε μαζί.


Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί είμαι τόσο αναποφάσιστη?
Πραγματικά, σαν τον καιρό κι εγώ... 
Κάθε δύο λεπτά τα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο κι ύστερα από λίγο εκείνος καταφέρνει να ξεφύγει ξανά...Έτσι κι εγώ τη μία είμαι σίγουρη κι αποφασισμένη για το τι θέλω παρ'όλο που δεν ξέρω πως να το αποκτήσω, και την επόμενη στιγμή νομίζω ότι όλα γύρω μου είναι υπερβολικά άδεια, αόριστα...
Ίσως κι εγώ να είμαι άδεια, κενή αυτή την περίοδο, να μην ξέρω τι θέλω.
Δεν ξέρω τι θέλω, μόνο για ένα είμαι σίγουρη, εσύ θα μου έφτανες και θα μου παραέφτανες.
Συγκυρίες σου λέει μετά.
Πάμε μια βόλτα εκεί που θα ανακαλύψουμε τι χρειάζεται πραγματικά μία σχέση, επικοινωνία μάλλον μεταξύ των ατόμων, δε σου μιλάω για κάτι σοβαρό, απλά για την ικανότητα του ανθρώπου να αντιλαμβάνεται, να λαμβάνει και να αποκωδικοποιεί τα μηνύματα του άλλου.
Επικοινωνία σου λέει μετά...=)
Εγώ προτιμώ να επικοινωνώ με το φεγγάρι, με ακούει και το ακούω μέσα απ'τη σιωπή της νύχτας και το θόρυβο που πολλοί καλούνται αλλά λίγοι καταφέρνουν να αποκωδικοποιήσουν..

Καλό απόγευμα=)

18 σχόλια:

  1. ..μερικες φορες, καποια πραγματα ειναι προφανη μπροστα μας, αλλα δεν τα αντιλαμβανομαστε..


    καλο απογευμα να εχεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και μόνο επειδή είσαι σίγουρη γι'αυτό που θα σου έφτανε, ξέρεις τι θελεις λοιπόν. Απλά μερικές φορές το σύμπαν μας δείχνει ότι δεν θα τα έχουμε όσα θέλουμε. Εμείς το αγνοούμε για λίγο. Μα το φεγγάρι μας το υπενθυμίζει...σωστά? ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστά=) Ωστόσο ίσως κάποια στιγμή η προσπάθεια αποφέρει καρπούς !
      Καλό μεσημέρι *.*

      Διαγραφή
  3. Εχε υπόψη σου ότι ο ήλιος είναι σταθερή αξία...
    Τι κι αν κάποιες στιγμές τον κρύβουν τα σύννεφα?
    Εκείνος είναι πάντα εκεί για μας... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως τα λες λιακάδα, απλά είναι αυτές οι μέρες με την ατέλειωτη συννεφιά, μου φαίνεται πολύ αναποφάσιστος ο καιρός γενικά...
      Καλό μεσημέρι =)

      Διαγραφή
  4. Είναι πολύ ωραίο να μιλάς στο φεγγάρι..
    και ακόμα ωραιότερο να σου μιλάει και αυτό..
    ..είναι πολύ σπουδαίο να σπάζεις τους κώδικες
    και ακόμα σπουδαιότερο να τους αντιλαμβάνεσαι..

    Καλημέραα!!
    Φιλιααά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μήπως είσαι καρκίνος??? :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα όχι ταύρος είμαι (ταιριάζω με καρκίνο, αλλά δεν είμαι :p)
      Καλό μεσημέρι !

      Διαγραφή
  6. Λένε πως το φεγγάρι είναι ο καθρέπτης της ψυχής μας. Του μιλάμε, μας ακούει και μας κάνει να αποκτούμε μια πιο ιδιαίτερη σχέση με τον κόσμο, τους άλλους, τον εαυτό μας τον ίδιο. :)
    Λένε πως, όταν χαθεί η αγάπη με το φεγγάρι σου, έχει χαθεί κι η αγάπη με τον εαυτό σου.
    Με άλλα λόγια, το φεγγάρι είναι το καταφύγιο της τρέλας του Ήλιου μέσα μας.
    Καλημέρα κι από εδώ ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χμμ μ'αρέσει πολύ να διαβάζω τις σκέψεις σου Αποσπερίτη, και θα συμφωνήσω με αυτές =)
      Καλημέρα και σε εσένα!

      Διαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι ;) Μη σταματήσεις να πιστεύεις σ'αυτό λοιπόν=)
      Σ'ευχαριστώ ^_^

      Διαγραφή
  8. Αυτό το φεγγάρι είναι απλά έρωτας<3
    καληνύχτααα*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ και δεν ήμουν απόλυτα σίγουρη =$
      Καλό μεσημέρι (πια) !
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Ω, κυκλοθυμικότητες, αναποφασιστικότητες και άλλα τρομακτικά σε -ότητες. Αναπόφευκτες κάπως.
    Σα να χω υποκύψει υπερβολικά σε δαύτες τελευταία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια απ'τα ίδια και εδώ...Το θέμα είναι να μην παραμένουμε απλά οντότητες όμως ..
      Καλό μεσημέρι !

      Διαγραφή