Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα, είναι για ένα μικρό νησί

Θα τα ξαναπούμε εκεί είμαι σίγουρη

Κάποιο αυγουστιάτικο μεσημέρι

Εγώ θα είμαι λίγο ξύπνια-λίγο κοιμισμένη, ξαπλωμένη στην παραλία

Κι εσύ, καθισμένος λίγο πιο πέρα, θα πετάς βότσαλα στο νερό.

Τότε δε θα χρειάζεται να μιλάμε, 

θα τα'χουμε πει όλα.

Θα χρειάζεται μόνο να σιγοσφυρίζεις 

κι εγώ να σ'ακολουθώ τραγουδώντας.

...

όχι. ντιλίτ πάλι.

Δεν είσαι έτοιμη να γράψεις ακόμα γι αυτό,

χεχε,

είναι πολύ νωπή η ευτυχία.