ΕΣΥ ΕΚΕΙ..

Τέτοιες συναυλίες χαράζονται στη μνήμη όλων μας.

Μένουν ανεξίτηλες.

Στιγμές.

Κι ας περνάει ο καιρός.

Θυμάσαι αποσπάσματα.

Ένα στάδιο ασφυκτικά γεμάτο, 

Αγνώστους να αγκαλιάζονται και να χορεύουν ,

Ζευγάρια αγκαλιά,

Χαμόγελα παντού.

Σχεδόν...

Γιατί ορισμένοι κλαίνε.

Όταν το βίντεο με τον Ξυδούς να τραγουδάει αυτό το τραγούδι καταλαμβάνει την οθόνη κι εσύ συγκινείσαι τόσο.

Όσο ακούς το "οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο" και δακρύζεις,

Θέλεις να κρυφτείς.

Συνδέεις τραγούδια με συγκεκριμένα άτομα..

Θα θυμάμαι αρκετά πράγματα λοιπόν.

Ισως όχι για πολύ καιρό το νεαρό με την κάμερα πίσω μου που φώναζε όλους τους στίχους σε όλα τα τραγούδια, ή την κοκκινομάλλα με τα γυαλιά που ήταν πολύ αφωσιωμένη στον άντρα δίπλα της.

Αλλά θα θυμάμαι σίγουρα ότι χάθηκα στο πλήθος από το ένα άτομο στο άλλο.

Ότι τα μαλλιά του Πλιάτσικα άσπρισαν,αλλά παραμένει υπέροχος.

Ότι η φωνή του Στόκα από κοντά είναι ακόμα καλύτερη.

Ότι μου έλειπες.

Εσύ.

Εσύ εκεί.

Ότι έκανα σαν να μη με νοιάζει.

Αλλά ήθελα τόσο να είσαι δίπλα μου.

Κι όχι μόνο η φωνή σου σ'ένα τηλέφωνο, χωρίς να ακούγεται καν..

Και τώρα μου λείπεις,ξέρεις..

Δε γίνεται να μη μου λείπεις.

Χαίρομαι που ένιωσα όμορφα επειδή ήμουν με τόσα αγαπημένα άτομα και με τόσο υπέροχη μουσική.

Λυπάμαι που εσύ έλειπες, που ο Γ* δεν ήταν καλά και εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.

Θέλω να γράψω πόσο τέλεια ήταν όλα.

Ένα στάδιο φωτισμένο από αναπτήρες .

Φωνές που τραγουδούν, ενωμένες , ξέγνοιαστες.

Άνθρωποι όλων των ηλικιών.

Θα ήθελα να ξαναζήσω την ίδια συναυλία, την ίδια μέρα.

Ή τουλάχιστον να παρευρεθώ ξανά σε δική τους συναυλία.

Και πραγματικά εύχομαι να υπάρξει επόμενη..

Πυξ Λαξ ♥

Υ.Γ. μακάρι να μπορούσα να αλλάξω αυτή τη μέρα για κάποια άτομα.Αλλά είμαστε όλοι τόσο αδύναμοι , έτσι δεν είναι?

Υπομονή...