Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Σε σηκώνει στον αέρα κι εσύ παλεύεις για να πέσεις πάλι στη γη, και κάτω απ'αυτή, πιο χαμηλά από εκεί που ήσουν...




Πώς θα ήταν άραγε να ρίχναμε όλοι λίγο τον εγωισμό μας ; Να ξεχνούσαμε τον εαυτούλη μας και το ωραίο μας το "θέλω" και το "είμαι" και το "έχω" και να σκεφτούμε πώς θα ήταν το "θέλουμε" ,"παλεύουμε","γινόμαστε";
Mόνο για δοκιμή... Κι αν δε μας αρέσει επιστρέφουμε στο απεχθές "εγώ" μας.
Ναι λέω αυτά που όλοι λέμε, που όλοι θέλουμε, δε διαφέρω σε τίποτα από τη μάζα, αλλά προσπαθώ, πίστεψέ με... τα μέσα της σφαγής σ'έναν πόλεμο αιώνων...




και:

10 σχόλια:

  1. ξέρεις πώς θα ήταν;
    μαγικά!

    και δεν είναι ουτοπική η όλη κατάσταση,
    απλώς πιστεύω ότι αξίζει να προσπαθήσουμε.
    αξίζει!


    πολύ όμορφα κομμάτια,ιδιαίτερα το 2ο!

    καλό σου απόγευμα Βροχοποιέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όμως η μαγεία δεν υπάρχει, σωστά?=/
      Καλό απόγευμα και σ'εσένα γλυκιά μου*.*

      Διαγραφή
  2. Συμβαίνει πάντα το ίδιο πράγμα, κάθε άνθρωπος δεν σκέφτεται παρά τον εαυτό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή