Συμβιβάζεσαι, αυτό κάνεις όσο περνάει ο καιρός.

-Μα είναι πέντε το πρωί, ποιος ο λόγος να με ξυπνήσεις από τώρα; Και να απαιτείς και να σηκωθώ από το κρεβάτι μου!

-Πρώτον, είναι κρεβάτι μου, και δεύτερον σήκω αυτή τη στιγμή, πρέπει να δεις κάτι!

Σηκώθηκε βιαστικά παίρνοντας το γαλάζιο σεντόνι μαζί της και άνοιξε την πόρτα του μπάνιου.

-Δεν προλαβαίνουμε κοριτσάκι, έλα πρέπει να φύγουμε!

Εκείνη άρχισε να ψάχνει τα ρούχα της από το προηγούμενο βράδυ και ξαφνικά της φάνηκε γελοίο να πρέπει να πάει στο κάπου πρωινιάτικα με τακούνια κι ένα σέξυ μαύρο βραδινό φόρεμα, κι έτσι έβαλε απλά ένα λευκό κοντομάνικο μπλουζάκι και μια βερμούδα του, φορεμένα ήδη, ποτισμένα ιδρώτα.

-Βάζε κανένα πλυντήριο που και που! 

Τον ακολούθησε στο κλιμακοστάσιο κλείνοντας την πόρτα πίσω της και ξεκινώντας να ανεβαίνει τις σκάλες.

-Μα πού πάμε; Το καλό που σου θέλω μη με βάλεις να απλώνω ρούχα στην ταράτσα πρωινιάτικα, είπε τρίβοντας τα μάτια της.

Την τράβηξε από το χέρι και την έφερε κοντά του. Από την ταράτσα της πολυκατοικίας φαινόταν ένα τόσο μεγάλο μέρος της Αθήνας που ξυπνούσε. Κι εκεί, τη στιγμή που εμφανίστικε η πρώτη ακτίνα φωτός, το πήρε απόφαση, έπρεπε να της πει εκείνη την πρόταση που είχε κυριεύσει τόσο καιρό το μυαλό του, εκείνη την επιθυμία που δεν τον άφηνε να σκεφτεί τίποτα άλλο βδομάδες ολόκληρες!

-Θέλω να γυρίσω στο Ηράκλειο. Και θέλω να έρθεις μαζί μου. Σε λίγες μέρες παίρνεις πτυχίο, δεν υπάρχει λόγος να μείνουμε εδώ.

-Καλά και γιατί με έφερες εδώ πάνω πρωινιάτικα για να μου πεις αυτό ; Κατ'αρχάς θέλει συζήτηση και οργάνωση το όλο θέμα, επίσης δε μπορούμε να τα αφήσουμε όλα εδώ και απλά να φύγουμε και να γυρίσουμε στο Ηράκλ~

Την έκοψε καθώς τη σήκωνε στα χέρια του και άρχισε να στριφογυρνάει.

-Μπορούμε αρκεί να το θέλεις, κι αν δε θέλεις απλά θα σε πετάξω στο δρόμο.

Άρχισε να τη γαργαλάει κι εκείνη τσίριζε, τσίριζε, τσίριζε...
~

-Βιολέττα! Με ακούς ; Ηρέμησε! Ένας εφιάλτης ήταν, τώρα πέρασε. Όλα είναι εντάξει.

-Όχι δεν ήταν, ήταν ένα υπέροχο όνειρο, Μάρκο.

- Καλά εντάξει, πρέπει να φύγω για τη δουλειά γιατί μετά θα πιάσει κίνηση. Καλημέρα!

Είπε κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

Η Βιολέττα σηκώθηκε αργά, τύλιξε το γαλάζιο σεντόνι γύρω της και βγήκε στο μπαλκόνι κοιτάζοντας μόνη την ανατολή..