Εδώ οι μέρες κυλάνε αργά, κουραστικά χωρίς κόπους όμως..Νωχελικά, στην πραγματικότητα.
νομίζω θέλω να φτιάξω μια ταινία
Τα μεσημέρια ιδρώνουμε καθισμένοι μπροστά σε μια οθόνη (άνω τελεία) σπανιότερα, σε ημικλινή στάση στο κρεβάτι διαβάζοντας δυο-τρεις σελίδες πριν μπούμε στο μεσημεριανό λήθαργο.
Τα απογεύματα πηγαινοερχόμαστε σε όλη την επιφάνεια των 120 τ.μ. + 20 βεράντα, χωρίς σκοπό. Αν δεν ήταν ταμπού, σίγουρα θα καπνίζαμε όλοι μαζί.
Τα βράδια φεύγουμε (άνω τελεία) συνήθως ο καθένας μόνος του, αλλά κι όλοι μαζί να φύγουμε, πάλι μόνος του είναι ο καθένας μας.
Κι εκείνη την ώρα την καλύτερη, την πιο σκοτεινή της νύχτας (άνω τελεία) ζούμε. Στα όνειρα του πιο βαθέως ύπνου, στα ροχαλητά που ξεσηκώνουν τα 140 στο σύνολο τ.μ., μα κυρίως κάπου έξω, σχετικά μακριά (άνω τελεία) στα δυο-τρία μέρη που απέμειναν να μοιράζουν αποδοχή σ'αυτή την κωλοπόλη που λάτρευες, στους 6-7 ανθρώπους -τουλάχιστον είναι αρκετοί- που σαγαπούν.
~
Χτες το βράδυ γύρισα πρώτη φορά στο σπίτι μου με τα πόδια μετά τις 11 μ.μ. Κλασσικά, σ'ένα σημείο χωρίς φώτα έτρεμα. Άκουγα την απέραντη θλιμμένη ανταρκτική σε εκείνο το σημείο και σκεφτόμουν μια ιστορία που μου είπε μια φίλη για μια κοπέλα που την έκαψαν ζωντανή στην πιλοτή του σπιτιού της. Κάτι μαλάκες με μηχανάκια φώναξαν τις μαλακίες τους. Αφού απομακρύνθηκα 30 μέτρα είχε περάσει. Έβλεπα το σπίτι. Δεν ξέρω αν θα με έκαιγαν ζωντανή στην πιλοτή, μου αρκούσε που είχα φτάσει σπίτι, που και να πέθαινα, θα πέθαινα έτσι θλιβερά στο σπίτι. Εκεί που η ζωή κυλάει νωχελικά κι εμείς αδειάζουμε χωριστά στον ίδιο κάδο.
~
Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να πεθάνεις-υπόθεση δευτερολέπτων κάποιες φορές-σκέφτομαι το θάνατο κι έχω στο νου την εικόνα στη μπανιέρα-δε σου χω πει ποτέ, αλλά συχνά σκέφτομαι πως δεν το 'δα, πως δε σε είδα εκεί, πως μόνο το ονειρεύτηκα-μία γυναίκα, τη μαχαίρωσαν σήμερα στο λονδίνο -έκαψαν ένα λεωφορείο στο παρίσι, ίσως τζιχαντιστές-και στην πατησίων ένα τρόλευ τις προάλλες-ήταν εκεί η σοφία και η εύη νομίζω-μα όταν πεθαίνουν εκατοντάδες μαζικά εσύ γιατί κολλάς σε ~~ξύπνα~~
~
Θέλω μια μέρα να γνωρίσω έναν άνθρωπο που θα ερωτευτώ πραγματικά. Νομίζω θέλω απελπισμένα να δοθώ σε κάτι, ερωτεύομαι εικόνες, γιατί απλά έχω την ανάγκη να δώσω. Ζω λίγο μέσα από αυτό. Αλλά ποτέ δεν νομίζω πως πραγματικά έχω θελήσει κάτι πολύ. Έχω μείνει με την ανάγκη μόνο, να θελήσω κάτι πολύ.
~
αχ.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα καπνίζετε όλοι μαζί, δε θα έπρεπε να είναι ταμπού.
Σημαίνει πως σέβεστε ο ένας τις επιλογές του άλλου και τίποτα άλλο.
Δεν είναι καμιά έλλειψη σεβασμού να καπνίζεις μπροστά στον άλλον.
Η μικρή ανω τελεία (·) μπαίνει με alt 0183 (τους αριθμούς τους πατάς από το αριθμητικό πληκτρολόγιο, όχι από τα νούμερα που είναι πάνω από τα γράμματα.
Η πιο μεγάλη άνω τελεία (•) με alt 0149.
Bέβαια βρίσκω πολύ όμορφο το (άνω τελεία) οπότε καταλαβαίνω πως ίσως να μη θέλεις να το αλλάξεις :)
Εγώ μέχρι να τη βρω, έβαζα αστεράκι στη θέση της :)