Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

λες και μου ψιθυρίζουν παιχνιδιάρικα οι πιθανότητες "μακάρι" ...*

Ναι όλα είναι εντάξει, καλέ. 
Μόνο που..να... λίγο το κρασί κι η ζάλη που επιφέρει...λίγο η ζέστη κι οι φωνές πολλών ατόμων, λίγο το μέρος που είναι τόσο υπέροχο, με τα ρεμπέτικα να παίζουν, συντροφεύοντας τις συζητήσεις...
Λίγο όλα αυτά, λίγο κι η σκέψη μου που ελευθερώνεται, λίγο κι εσύ δίπλα μου, η αίσθηση του να είσαι τόσο κοντά μου και να με προσφωνείς με το όνομά μου. Και κυρίως η άλλη αίσθηση...που γυρνάω κι αντικρίζω τη θάλασσα το βλέμμα σου, και νιώθω αγαλίαση να κυριεύει το είναι μου, καθώς χαμογελάς και, ω πως ταιριάζεις με το κόκκινο του κρασιού*

*and please, stop being so perfect*

10 σχόλια:

  1. Και είναι εκείνη η ζάλη που σε κάνει
    να έχεις όμορφα συναισθήματα..
    υπέροχες στιγμές..!!!

    Καλό και όμορφο βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φανταστικά Rain. Κάπως έτσι γινόμαστε περίπου... Εξαρτάται και το πρόσωπο ποσο μετράει!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα είναι πόσο μετράει για εμάς, κι όχι γενικά!
      Καλό μεσημέρι!

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Κάτι τέτοιο μου ήρθε στο μυαλό όταν έψαχνα τίτλο θα ομολογήσω..=$
      Καλό μεσημέρι Σελήνη <3

      Διαγραφή
  4. Τι όμορφο,ονειροπόλο:')
    Καληνύχτα φαντασματάκιι*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρειάζονται και λίγα όνειρα πότε πότε!
      Καλό μεσημέρι (πια) αγαπητή κάποια* =)

      Διαγραφή