Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Παγάκια

Σταλίδα, 14/07/'12

Πριν λίγες μέρες είχα ξεκινήσει να γράφω ένα κείμενο χρησιμοποιώντας τη φράση "Φαντάσου ότι κάποιος αφήνει παγάκια να κυλήσουν στη σπονδυλική σου στήλη". Μετά τσαλάκωσα το χαρτί και το έκαψα. Χτες, την ώρα που ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι, έτοιμη να κοιμηθώ, σχεδόν σε λήθαργο, το ένιωσα. Παγάκια κυλούσαν στην πλάτη μου, είχα ανατριχιάσει, τσίριζα, κι όλα αυτά στο ίδιο κλάσμα του δευτερολέπτου. Το κείμενό μου συνέχιζε ως εξής " Γυρνάς από την άλλη πλευρά για να κοιτάξεις το θύτη, γελάς παρανο'ι'κά ένω ξεκινάς να τρέχεις". Γύρισα να κοιτάξω ποιος είχε βάλει παγάκια στην πλάτη μου, ξεκίνησα να γελάω αλλά δε μπόρεσα να τρέξω. Κάποια τσίριζε. Πάγωσα ακόμα περισσότερο στον επόμενο ήχο, το τρίξιμο του κρεβατιού που έγινε χωρίς εγώ να έχω κινηθεί. Ένα τρίξιμο που υποδήλωνε βίαιες κινήσεις. Λίγα δευτερόλεπτα μετά βρισκόταν πάνω μου, αυτή τη φορά με μία ολόκληρη σακούλα παγάκια, τα οποία άφησε να κυλήσουν στην πλάτη μου. Τσίριζα. Κι κάποια γελούσε.
Καλημέρα.

6 σχόλια:

  1. ανατριχιαζω με την αισθηση οτι εχω ενα παγακι στην πλατη μου...με τετοιες θερμοκρασιες..νομιζω ειναι οτι πρεπει!! :)

    (shift τόνος και το γράμμα που θέλεις, για τα διαλυτικά)

    καλο απογευμα Κυριακης! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι με τέτοια ζέστη που κάνει τελευταία!
      (ευχαριστώ πολύυ)
      Επίσης!

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Η συνέχεια είναι στη φαντασία του καθενός, αν και το περιστατικό μου συνέβη στ'αλήθεια=)

      Διαγραφή