Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Είναι το τέλος κι η αρχή, είναι η εικόνα..Μπράβο μας που φτιάξαμε μια σάπια κοινωνία.

Λοιπόν, ώρα το μπλογκ μου να χάσει το καλό επίπεδο και τον ευγενικό χαρακτήρα που είχε αποκτήσει τους τελευταίους μήνες-μην ανησυχείτε αγαπητοί φίλοι (ή ανύπαρκτοι αναγνώστες), θα επανέλθω στο αγαπημένο σας στυλ κειμένων σύντομα, δε με χάνετε. Απλά είναι ανάγκη να εκφραστώ αυτή τη στιγμή. 
Απ' την αυγή του χρόνου, λοιπόν, απ'την εποχή που τα πρώτα ίχνη ζωής εμφανίστηκαν στο σύμπαν τούτο υποθέτω, υπήρχαν κοινωνικές τάξεις, διαμορφωμένες σύμφωνα με κάποια συγκεκριμένα κριτήρια -είτε αυτά είναι οικονομικά, είτε φυλετικά, είτε ένας συνδυασμός αυτών και άλλων πολλών (ναι, μην απορείτε, ακόμα κι οι αμοιβάδες θα είχαν διαφορές μεταξύ τους, δε μπορεί!). Σε κάθε κοινωνία υπάρχει -και καλώς υπάρχει- η τάση ανάδειξης κάποιου αρχηγού, κάποιου προσώπου με χαρακτήρα ηγετικό και ικανότητες οργανωτικές. Φυσικά, δε μπορεί να αναλάβει ολόκληρη ομάδα ένα μονάχα άτομο, γι αυτό υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που διαθέτουν αξιώματα, το πλήθος τους είναι ανάλογο του μεγέθους της κοινωνικής ομάδας, όπως είναι λογικό. 
Κάθε κοινωνία διαχωρίζεται σε μικρότερες ή μεγαλύτερες ομάδες, με ρόλους, χαρακτηριστικά και υποχρεώσεις που συνήθως διαφέρουν από αυτά των υπόλοιπων. Έτσι και στη μαθητική κοινωνία ενός σχολείου, ή στο ευρύτερο σύνολο των μαθητών μιας πόλης, σε ηλικιακό πλαίσιο περίπου μετά τα δώδεκα, λογικό και απαραίτητο είναι να δημιουργούνται κλίκες. Δυστυχώς, λόγω των συνθηκών στις οποίες αναπτύσσονται οι σημερινοί έφηβοι, οι ιδέες τις οποίες ασπάζονται είναι φυσικά δημιουργήματα του κόσμου της τεχνολογίας, της διαφήμισης, της παραπληροφόρησης των ΜΜΕ κι όλων των άλλων παραπλήσιων δεινών των οποίων τα αρνητικά αποτελέσματα απομνημονεύεις για το μάθημα της Έκθεσης , ΖΩΟΝ, αλλά αρνείσαι να αποβάλεις από τη ζωή σου (και τώρα εγώ είμαι η κακιά τεχνοφοβική, συγγνώμη που θα σε απογοητεύσω αλλά αυτό που γράφω είναι υπολογιστής, κι αν ήμουν τεχνοφοβική δε θα είχα!). Μαζοποίηση και πάλι μαζοποίηση.
Επιστρέφω στο αρχικό θέμα · κλίκες. Νομίζετε λοιπόν όλοι εσείς, ανεγκέφαλα όντα της σημερινής κοινωνίας, ότι πρέπει να κατασκευάσετε τους εαυτούς σας σύμφωνα με κάποια στάνταρτς για να γίνετε αρεστοί, Ω η δύναμη της εικόνας. Επιφανειακοί, ρε.
  • Θα πρέπει να γίνεις τσουλάκι από τα δεκατέσσερά σου (και πιο νωρίς μη σου πω!), να τριγυρνάς στα κλαμπ και να γαμιέσαι με τον κάθε κάγκουρα ή δήθεν μάγκα που σου τρίβεται κι έτσι θα είσαι αμέσως Η δημοφιλής του γυμνασίου που θα καταλήξει το αποτυχημένο τσουλάκι - ακόμα- του λυκείου που καπνίζει κάτω απ'τη σκάλα. Είσαι και πολύ ιν κοπελιά, μπράβο. Ιν στα παντελόνια σου είναι πολλοί ρε, αυτό εννοούσα. Α ξέχασα, δε φοράς. Κι εσύ παιδί με το μηχανάκι -η κλασσική μαγκιά- δεν πας πίσω βέβαια!
  • Επίσης, σου προσφέρεται η επιλογή του ποζεριού (με τα λεφτά του μπαμπάκα φυσικά-κλίκα κλειστή σ'εκείνους που δεν έχουν πισίνες κι απαραίτητως μηχανές dslr στις μέρες μας, οπότε μη σας τρέχουν τα σάλια παιδιά των απλών δημοσίων  υπαλλήλων που φοβούνται καθημερινά για το πότε θα μπουν στην εφεδρεία). Θα φοράς μάρκες, θα χαμογελάς στα άλλα ποζεράκια και θα ξινίζεις τη μούρη σου μόλις δεις κάτι φτηνό, δηλαδή κάτω από wesc ρε φίλε.
  • Μπορείς και να αρχίζεις να μπαφιάζεις από  τα δεκαπέντε (και πολλά λέω), να συχνάζεις στα πολύ γκέττο-φάση στέκια σου, με τα "αδέλφια" ή τα μεταλάκια της εποχής. Κάποτε άκουγαν maiden και sabbath, τώρα ακούν black veil brides. Το smokey eye, το σκουλαρίκι σε μύτη-στόμα-γλώσσα-φάλι παραμένει σταθερή αξία όμως. Φυσικά με την είσοδό σου σε αυτή την κλίκα κερδίζεις αυτομάτως διαφορετικό γκόμενο κάθε βδομάδα-το πολύ. Μόνο που (όπως και στις προηγούμενες κατηγορίες) ίσως χάσεις τις φίλες σου, μιας και κάποια στιγμή οι γκόμενοι θα τελειώσουν και θα αρχίσετε να ανταλλάζετε, να σχολιάζετε και να συγκρίνετε και συνεπώς θα διαφωνείτε.
  • Φυσικά έχεις πάντα την επιλογή της εποχιακής μόδας. Θα μπορούσα να μιλήσω για τους χίπστερς ή τα emo ή τα αποτυχημένα vintage -καλά κι αυτά χίπστερ είναι-, (εξαιρούνται οι πανκς που δεν είναι εποχιακή μόδα και τα σπάνε) αλλά φεύγουν κι έρχονται. Οπότε τζάμπα θα κοπανάω τα ωραία μου τα νύχια στο πληκτρολόγιο.
Το καλό με τις κλίκες των ελλήνων εφήβων είναι ότι είναι το ακριβώς αντίθετο από τις κάστες της Ινδίας. Μεταφέρεσαι άνετα από τη μια κλίκα στην άλλη, ανεβαίνεις επίπεδα πανεύκολα (λεφτά να έχεις μόνο για να αποκτήσεις και τα κατάλληλα απαραίτητα αξεσουάρ -βλέπε i-phone και ξυραφάκια για χαρακές. Ρε i-st0n.aguriCt0.riii ) και τέλος διαπιστώνεις ότι όπως κι αν ντύνεσαι ή ότι μουσική κι αν ακούς παντού θα σου συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο. Και το χειρότερο είναι ότι τα ίδια και χειρότερα σου επιφυλάσσει η κοινωνία των "μεγάλων", ξέρεις ντε, των ώριμων. Οπότε καλά κάνεις και μπαίνεις στο κλίμα σιγά σιγά. 
 Φυσικά δε λέω ότι εγώ δεν υπήρξα ή δεν είμαι θύμα της μαζοποίησης, της πολτοποίησης κάθε εκγεφαλικού κυττάρου από τα ΜΜΕ ή ότι δεν υπήρξα κάποτε σε κάποια από αυτές τις κατηγορίες, και φυσικά δε μπορείς ποτέ να ξέρεις τι επιφυλάσσει το μέλλον. Για όλους μας μιλάω, κανείς δεν είναι καταδικασμένος να μείνει σε ένα στάδιο-με μια ταμπέλα για πάντα, είπαμε δεν έχουμε τις κάστες της Ινδίας! Αν και πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το όνομα, που λέει κι ο σοφός λαός.
Αυτά από μένα, θα επανέλθω σύντομα στα γνωστά καταθλιπτικά κείμενά μου. Απλά ρε φίλε δε μπορώ άλλο με τόση υποκρισία και ψευτιά που υπάρχει γύρω μου.





 Καληνύχτα !

12 σχόλια:

  1. είναι που,πραγματικά,έπρεπε να διαβάσω ένα άρθρο με ένα τέτοιο θέμα πριν κοιμηθώ.
    Συγχαρητήρια ξανά και ξανά.
    μέσα από το άρθρο σου,εξέφρασες την γνώμη άπειρων ανθρώπων,οι οποίοι αντιμετωπίζουν καθημερινά τέτοιου είδους ρηχούς ανθρώπους,δίχως προσωπικότητα,θύματα του σημερινού κόσμου.


    *δεν θα με πείραζε εάν έγραφες κι άλλο άρθρο,διαφορετικό από τα συνηθισμένα.το ασυνήθιστο μου αρέσει.ανέκαθεν μου άρεσε =)


    σε φιλώ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ναι, μια μεριδα κοσμου, ηταν ετσι και θα ειναι ετσι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι απαραίτητο όμως κι αυτό, όσο σπαστικό ή λάθος κι αν είναι...

      Διαγραφή
  3. Από ότι φαίνεται έχεις κάποιο θέμα με την "ιεραρχία" της κάθε κάστας σε ένα κοινωνικό σύνολο (βλ. σχολείο) και σε καταλαβαίνω... Αλλά! Αυτές τις μέρες και ειδικά εφέτος τα μου μου ε και το ίντερνετ δεν έχουν καμία σχέση με το τί θα ακολουθήσει ο κάθε έφηβος (τσουλάκι, τζιβάτος etc). Ο περίγυρος είναι η αιτία, όχι το αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, εγώ δεν άκουγα καθόλου ροκ μέχρι που ο φίλος μου ο Άλκης με έμαθε να την ακούω, και δεν ανήκω σε καμιά κλίκα (πιστεύω :P). Οι διαφορές μας και τα ελατώμματά μας είναι αυτά που μας κάνουν τέλειους και αν κάποιοι θέλουν να κολλήσουν σε κοινωνικές ομάδες σαν μύγες στα σκατά, θα το βρουν μπροστά τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι συμφωνώ μαζί σου, όμως ίσως κάποιες φορές να είναι απαραίτητο να ανοίκεις κάπου-σε μια "παρέα" ή κάτι τέτοιο, απλά πολλοί δεν είναι ώριμοι για να κάνουν τις επιλογές που θα τους ικανοποιήσουν ουσιαστικά.
      Καληνύχτα!

      Διαγραφή
  4. μου αρεσε και μπραβο σου. Καλα εκανες και τα εβγαλες απο μεσα σου κ ας μην ταιριαζουν τοσο με το ολο στυλ.Δεν πειραζει πρεπει να ξεσπαμε κ καποια στιγμη.
    Δυστυχως αυτες οι κλικες δεν ειναι μονο στο λυκειο καλη μου, ειναι παντου. Θα το δεις κ εσυ σε λιγο.Στο λυκειο αρχιζουν να δημιουργουνται κ μετα εδραιωνονται στην κοινωνια. Που να δεις και τα σκατα του πανεπιστημιου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και το χειρότερο είναι η μετέπειτα κοινωνία , μακριά από οποιοδήποτε εκπαιδευτικό ίδρυμα-γιατί όπως και να το κάνουμε κι εκεί κάπως ξεχνιέσαι..
      Καληνύχτα!

      Διαγραφή
  5. Έξοχη ανάρτηση!Πράγματι έτσι είναι,αλλά ο καθένας επιλέγει το δρόμο του και αναλόγως δράττει των αποτελεσμάτων!
    Και θα συμφωνήσω με το προηγούμενο σχολιαστη,κάτσε να πας πανεπιστήμιο να δεις τι σκατά κυκλοφορούν!!

    Χαιρετώ!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ, είναι όπως τα λες.
      Ωχ με τρομάζετε τώρα...Αλλά σας πιστεύω χΔ
      Καληνύχτα!

      Διαγραφή
  6. Μια κραυγή αγανάκτησης, μ' αρέσει! Κι είναι σίγουρα θλιβερό να μη χρησιμοποιούν οι νέοι το μυαλό τους για να κάνουν αυτό που τους αρέσει στην πραγματικότητα, αλλά, από το άγχος της αναγνώρισης συμβιβάζονται (κομφορμισμός).
    Μολαταύτα, πρέπει να παραδεχθείς πως είναι ελεύθεροι να επιλέξουν μια τέτοια ζωή ;) Όπως εσύ έχεις την ελευθερία να γράψεις ένα τέτοιο άρθρο, έτσι κι εκείνοι μπορούν να επιλέξουν μεταξύ του συμβιβαστικού και του αντισυμβιβαστικού τρόπου ζωής. Το να προσπαθήσουμε ν' αλλάξουμε από μόνοι μας ένα άτομο του στερεί την ελευθερία του, και το κάνουμε κάτι χείροτερο: ένα υποχείριο.
    Still, συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά κι όλοι είμαστε ελεύθεροι να ζούμε όπως θέλουμε από τη στιγμή που δε δρούμε εις βάρος άλλων, απλά είναι τραγικό το να πράττουμε χωρίς να σκεφτόμαστε, να ακολουθούμε απλά.
      Καληνύχτα Αποσπερίτη:)

      Διαγραφή