Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

When people run in circles it's a very, very mad world...

Δεν ξέρω τι έχει αλλάξει σε εσένα ή σε μένα. Μάλλον και στους δυο μας. 
Απ'όταν μπήκε το καλοκαίρι ο τρόπος που επικοινωνούσαμε, που μιλούσαμε, άλλαξε ενώ παρέμενε φαινομενικά ο ίδιος. Πάντα αλλάζαμε, αλλάζουμε και θα αλλάζουμε.Η διαφορά είναι ότι αλλάζαμε μαζί, αλλάζουμε χωριστά και φοβάμαι ότι θα αλλάζουμε χωρίς ο ένας να βλέπει καν τις αλλαγές του άλλου.
Κάποτε έβλεπα κλήσεις σου κι έτρεχα να σε πάρω τηλέφωνο, ανησυχούσα. Τώρα απλά δε βλέπω πια κλήσεις σου. Όταν έβλεπες δικές μου ήξερα ότι θα με πάρεις πίσω, τώρα έχω κουραστεί να περιμένω. Ήξερα ότι θα έχουμε διαφορετικές παρέες -μιας και ζητάμε διαφορετικά πράγματα απ'τους ανθρώπους- αλλά θα παραμέναμε εμείς οι δύο, μαζί. Όχι εσύ κι εγώ, μα εμείς. Όπως πριν δύο χρόνια τέτοια εποχή, ένα βράδυ στην παραλία κάτω από το Τάλως που ο Νίκος με κάποιον άλλο είχαν πάει να πάρουν παγωτό κι ο Νίκος γύρισε με ένα τεράστιο κεσεδάκι και τέσσερις μπάλες από το haagen dazs. Εμείς στο μεταξύ περιμέναμε στην παραλία, είχες ξαπλώσει κι είχα ξαπλώσει με το κεφάλι μου στην κοιλιά σου, πείραζες τα μαλλιά μου και κοιτάζαμε τ'αστέρια. Γελούσες και το ένιωθα, ήξερα πώς φαίνεσαι και πώς νιώθεις χωρίς να χρειάζεται να σε κοιτάω, κι απλά άκουγα την καρδιά σου. Είμαι σίγουρη ότι θυμάσαι αυτή τη μέρα, όπως και την άλλη πριν λίγο καιρό που είχα μαλώσει με το Νίκο έξω από τον Ευκάλυπτο κι έκατσες μαζί μου σαράντα λεπτά απ'έξω, μιλώντας μου όπως κανένας άλλος -ήταν η στιγμή που ξανάνοιωσα μετά από καιρό πόσο με καταλαβαίνεις πραγματικά. Και τώρα έχουμε καταλήξει μια συνήθεια ο ένας για τον άλλο, μιλάμε χωρίς να καταλαβαινόμαστε, δε μαλώνουμε πια, δε γελάμε πια, δε συζητάμε. Σε φαντάζομαι να διαβάζεις αυτό, αν και ξέρω ότι δεν πρόκειται, και να σκέφτεσαι ότι λέω βλακείες. Απλά νιώθω ότι σε χάνω, σε έχω χάσει ήδη μάλλον. Περνάνε μέρες χωρίς να σκεφτούμε ο ένας πώς περνάει ο άλλος, αν είναι καλά, έχουμε τόσα να πούμε που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν σημαντικά, τώρα δεν είναι πια άξια λόγου.
-Τι νέα; 
-Τίποτα, όπως τα ξέρεις. Εσύ; 
-Ε κι εγώ τα γνωστά.
Θυμάμαι μια μέρα σπίτι μου που βλέπαμε ταινία και όταν τέλειωσε τραγουδήσαμε μαζί το τραγούδι των τίτλων, ξέραμε όλα τα λόγια, κι απλά ήμουν στην αγκαλιά σου κι ένιωθα ασφάλεια. Μετά, άφησες στο κομοδίνο μου μια χαρτοπετσέτα που είχες σημειώσει λίγες λέξεις που ανέτρεπαν πολλά, και λίγες μέρες μετά πήγες στη Σουηδία νομίζω -ή κάπου στη Σκανδιναβία- και γυρνώντας μου έφερες μια κάρτα που θυμάμαι κατά λέξη τι λέει, ακόμα και τώρα.
Απλά μου λείπει το να ανησυχώ για σένα, το να μιλάμε κάθε φορά που δεν είμαστε καλά και μετά να γινόμαστε. Το να με ρωτάς πώς νιώθω ή έστω κάτι για τη ζωή μου, να μου δίνεις σημασία. Δεν ξέρω αν σε έχει επιρεάσει που χαθήκαμε, αλλά και να βγούμε τώρα θα βαριόμαστε, γιατί έχουμε αλλάξει. Αν προσπαθούσαμε όμως, δε θα χρειαστεί να μιλάμε, απλά θα μ'αγκαλιάσεις και θα νιώσω όπως τότε, ασφαλής. Και μετά θα φύγεις και θα γελάς και θα πεις "Αχ αυτή η μανία της Μαρίας με τις αγκαλιές", κι εγώ θα βλέπω τα μάτια σου να γελούν και θα είμαι χαρούμενη.
Μου κοστίζει που σε χάνω, πραγματικά.
Και θέλω να σου πω ό,τι ακριβώς μου έγραψες εσύ σ'αυτή την κάρτα.
Δεν παραπονιέμαι και δε λέω ότι με γράφεις, αν ίσχυε αυτό τώρα θα σου έλεγα όσα νιώθω χωρίς να με νοιάζει τι θα πεις. Λέω απλά ότι μισώ τις συνθήκες, το χρόνο και το να αναρωτιέμαι τι φταίει, κι αν έχω αντικατασταθεί ή αν εγώ προσπαθώ να σε αντικαταστήσω και μετά να θυμώνω με τον εαυτό μου.
Να προσέχεις, όπως κι αν είμαστε εμείς, ή είσαι κι είμαι μάλλον.

36 σχόλια:

  1. http://www.youtube.com/watch?v=rNUrEKp2DNc
    όσο διάβαζα την ανάρτησή σου αυτό το τραγούδι σκεφτόμουν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και έτσι λοιπόν μια μέρα όλοι χανόμαστε...
    Καλώς σε βρήκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι σχέσεις όπως και η ζωή μας κάνει κύκλους... Πολλοί κύκλοι κλείνουν μερικοί συνεχίζουν ξανά και ξανά αναγεννόμενοι επ'άπειρον ακολουθώντας μια αέναη σπειροειδή πορεία... Το θέμα είναι να καταλάβεις σε ποια απο τις δυο περιπτώσεις ανήκει η δική σου σχέση...

    Υ.Γ ....όπως κι αν είμαστε εμείς, ή είσαι κι είμαι μάλλον?
    ή όπως κι αν είμαστε εμείς, ή είσαι κι είμαι μ' άλλον?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο αν και συχνά δε βγάζει νόημα..
      Μάλλον θα έλεγα..=)

      Διαγραφή
  4. "και δεν με πειράζει που αλλάζεις.αλλάζω κι εγώ.
    μα η διαφορά είναι ότι τότε αλλάζαμε μαζί."


    αυτό.



    πόσο παίζει να ταιριάζει στο τι περνάω εδώ και κάτι μήνες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πονάει...
    όταν ο χρόνος κάνει το ένα, δύο...
    όταν καταλαβαίνεις πως το ταξίδι έχει διαφορετικές και άνισες διαδρομές...
    καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ιστορία σου είναι πολύ ψυχοφθόρα,βρε Μαράκι!

    Σκέψου ώριμα εάν πρέπει και μπορείς να το λήξεις εδώ.Κόβεις κάθε επαφή και προχωράς.Στην αρχή,είναι σίγουρα πολύ δύσκολο.Εάν πιστεύεις πως αξίζει να μείνεις,επιδίωξε να βρεθείτε,να μιλήσετε...Ποτέ δεν ξέρεις πώς μπορεί να εξελιχθεί.Η ζωή είναι απρόβλεπτη.

    Καλημέρα και καλώς σε βρήκα κι εγώ. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι απρόβλεπτη η ζωή,ναι. Αλλά πιστεύω πως η οποιαδήποτε φιλία/σχέση θα μπορούσε να αξίζει αν προσπαθούσαμε, γι αυτό προσπαθώ..
      Καλώς όρισες λοιπόν=)

      Διαγραφή
  7. Πόνεσε.

    Αλλά έτσι είναι.. τίποτα δε μένει για πάντα.. Οι άνθρωποι αλλάζουν, οι σχέσεις αλλάζουν.. και πολλές φορές αυτό θλίβει... και τρομάζει.

    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. εμεις αλλαζουμε καθημερινα.. οσον αφορα τον εαυτο μας, ποσο μαλλον μεσα σε μια σχεση.. μεγαλωνουν λη παιρνουν αλλη μορφη οι αναγκες

    στις μεγαλες σχεσεις ομως τιποτα δε χανεται.. ακομη κι ενας καφες καποια στιγμη κι η ιδεα οτι ο αλλος βρισκεται διπλα σου εστω στα δυσκολα σου, τα λενε ολα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να βλέπαμε πόσο απλά είναι τα πράγματα στ'αλήθεια..
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  9. Αν έχω μάθει καλά κάτι, είναι να μην δίνω συμβουλές τύπου "τέλειωσέ το", συμβουλές που μόνο πράξη δεν μπορείς να τις κάνεις.
    Εύχομαι απλά να ξαναγίνουν όλα όπως πριν, όμορφα. Ή αν χαλάσει να μην πονέσει πολύ. Καλή σου μέρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα τέτοιες συμβουλές είναι άχρηστες όπως κι εσύ λες=/
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  10. Μήπως πρέπει να τα θυμάσαι όλα αυτά και να χαμογελάς?
    Οι άνθρωποι αλλάζουν αλλά αυτό δεν είναι πάντα κακό.
    Να ευχαριστείς που μπήκε στη ζωή σου.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είπα ότι είναι κακό. Όμως όταν αλλάζουν και φεύγουν, είναι.

      Διαγραφή
  11. Και τώρα έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου!Μη τη φοβηθείς,απλά πέσε στη ροή τη και κολύμπα!!:)

    χαιρετώ!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό προσπαθώ να κάνω κι αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι.
      Καλό μεσημέερι!

      Διαγραφή
  12. Όμορφο και μελαχολικό. Φοβάμαι πως κάπως έτσι θα καταλήξω εγώ και το παιδί που νοιώθω τώρα τόσο κοντά μου... Όχι επειδή το θέλουμε, μα επειδή οι καθημερινότητές μας είναι διαφορετικές...Δεν θέλω ξαφνικά να μιλάμε τυπικά και αδιάφορα,θα πονέσει. Αλλά τι να κάνουμε... Υποθέτω, έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις -ψυχοφθόρες και δύσκολες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι, απλά αξίζει πάντα να προσπαθούμε να αποφύγουμε τις δυσάρεστες αυτές καταστάσεις.
      Καλό μεσημέερι!

      Διαγραφή
  13. Όταν οι δρόμοι λοξοδρομούν, απλά ο καθένας ακολουθεί το μονοπάτι του, κι αν είναι να βρεθούν κι πάλι, θα συμβεί. Σημασία έχει το ταξίδι προς το άπειρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορούμε πάντα να χαράσουμε και νέα μονοπάτια προς αναζήτηση διαφορετικών δρόμων, όμως=)

      Διαγραφή
  14. με συγκινησες..στην ιδια κατασταση βρεθηκα με την κολλητη μου...εγω το τελειωσα το σκοτωσα για να εχωα υτο που ειχεμ δικο μου για παντα..να μην το φθηρει κανεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή